12 பிற்றேஜின, ஆக்க பெத்தானியந்த ஹொறட்டு ஹோப்பங்ங, ஏசிக ஹொட்டெஹசி ஆயித்து.
அந்த்தெ ஏசு, நாலத்துஜின இரும் ஹகலும் ஒந்தும் தின்னாதெ அல்லி இத்தாங்; அதுகளிஞட்டு ஏசிக ஹொட்டெஹசி உட்டாத்து.
அம்மங்ங பட்டெயாளெ, தும்ப எலெ உள்ளா ஒந்து அத்திமரத ஏசு தூரந்த கண்டட்டு, அதனமேலெ காயெ ஏனிங்ஙி ஹடதே ஹளி நோடத்தெபேக்காயி, மரத அரியெ ஹோதாங்; எந்நங்ங, ஆக காயெ காப்பா சமெ அல்லாத்துதுகொண்டு, அதனாளெ எலெமாத்தற இத்துதொள்ளு.
பிற்றேஜின பொளாப்பங்ங, ஆக்க ஆ பட்டெகூடி எருசலேமிக ஹோப்பங்ங, முந்தாளஜின ஏசு சாப ஹைக்கிதா அத்திமர, பேரோடெ ஒணங்ஙித்துது கண்டுரு.
ஆ மருபூமியாளெ செயித்தானு, தெய்வ இஷ்ட இல்லாத்த காரெ கீவத்தெபேக்காயி, நாலத்துஜினட்ட ஏசின பரீஷணகீதண்டித்தாங்; ஆ, பரீஷண காலதாளெ ஏசு ஒந்தும் திந்துபில்லெ; அந்த்தெ நாலத்துஜின களிவதாப்பங்ங ஏசிக ஒள்ளெ ஹொட்டெஹசி உட்டாத்து.
அதுகளிஞட்டு, எல்லதும் நிவர்த்தியாத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஏசு “நனங்ங தாசீதெ!” ஹளி ஹளிதாங்; தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கு நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி இந்த்தெ சம்போசித்து.
அந்த்தெ ஏசு, எல்லா விததாளெயும் தன்ன ஜனாக ஒந்து அண்ணனாயிற்றெ இப்புது முக்கிய ஹளி கண்டாங்; ஆ வகெயாளெ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி தெய்வாக சேவெகீது, தன்ன ஜனதமேலெ கருணெ காட்டத்தெகும், ஒந்து தொட்டபூஜாரியாயிற்றெ இப்பத்தெகும், தெற்று குற்றாக பரிகார கீவத்தெ கழிவுள்ளாவனாயி இத்தீனெ.