1 ஏசும் தன்ன சிஷ்யம்மாரும், ஒலிவமலெத அரியெ உள்ளா பெத்பகே, பெத்தானியா ஹளா சலத அரியெ பந்தட்டு, எருசலேமின அரியோடெ நெடது பொப்பங்ங, தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ இப்புறின ஊதட்டு ஆக்களகூடெ,
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களபுட்டு, பட்டணந்த ஹொறெயெ கடது பெத்தானியா ஹளா சலாக ஹோயி அந்து சந்தெக அல்லி தங்கிதாங்.
அதுகளிஞட்டு, ஏசு ஒலிவமலெயாளெ குளுதிப்பங்ங, சிஷ்யம்மாரு மாத்தற ஏசினப்படெ தனிச்சு பந்தட்டு, “குரூ! இதொக்க எந்த சம்போசுகு? நின்ன வரவிகும், லோக அவசானாகும் அடெயாள ஏன? ஹளி நங்களகூடெ ஹளுக்கு” ஹளி ஹளிரு.
எந்தட்டு ஆக்க எல்லாரும் தெய்வத வாழ்த்தி பாடிட்டு, ஒலிவமலேக ஹோதுரு.
“நிங்களநேரெ முந்தாக இப்பா பாடாக ஹோயிவா; நிங்க அல்லிக ஹோப்பதாப்பங்ங, இதுவரெ ஒப்புரும், ஒரிக்கிலும் ஹத்தி குளியாத்த ஒந்து களுதெமறித காணக்கெ; அதன அளுத்து நன்னப்படெ கொண்டுபரிவா.
ஹிந்தெ ஏசு அம்பலாக நேரெ இப்பா ஒலிவமலெயாளெ ஹோயி குளுதாங்; அம்மங்ங பேதுரும், யாக்கோபும், யோவானும், அந்திரேயனுங்கூடி தனிச்சு ஏசினப்படெ பந்தட்டு,
அம்மங்ங ஏசு எருடு சிஷ்யம்மாரா ஊதட்டு ஆக்களகூடெ, “நிங்க அங்கிடிக ஹோயிவா; ஹோப்பங்ங பட்டெயாளெ ஒப்பாங் சொப்பாடதாளெ நீரு எத்திண்டு நிங்களநேரெ பொப்பாங்; அம்மங்ங, அவன ஹிந்தோடெ நிங்களும் ஹோயிவா.
எந்தட்டு ஏசு, தன்ன ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரினும் ஊதுபரிசிட்டு, அரியோடெ உள்ளா பாடாக ஹோயி, தெய்வகாரியங்ஙளு ஹளிகொட்டாங். எந்தட்டு ஆக்களகூடெ, “நிங்கள இப்புரு இப்புறாயிற்றெ, ஒந்நொந்து பாடாக ஹளாயக்கெ” ஹளிட்டு, மனுஷம்மாராமேலெ ஹிடுத்தா பேயித ஓடுசத்துள்ளா அதிகார ஆக்காக கொட்டாங்.
ஏசு ஒலிவமலேக ஹோதாங்.
ஹிந்தீடு அப்போஸ்தலம்மாரு எல்லாரும் ஒலிவமலெந்த எருசலேமிக ஹோதுரு; ஈ மலெ எருசலேமிந்த சுமார் ஒந்தரெ மைலு தூர உட்டாயித்து.