20 அதங்ங அவங், “குருவே! ஈ நேம ஒக்க நன்ன பாலேகாலந்தே கைக்கொண்டு பந்நீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஆ பாலேகாறாங் ஏசினகூடெ, “இதொக்க நா கைக்கொண்டு பந்நீனெ; பேறெ ஏன கொறவுட்டு?” ஹளி கேட்டாங்.
ஏசு சினேகத்தோடெ அவன நோடிட்டு, “எந்நங்ங நின்னகையி ஒந்து கொறவுட்டு; நீ ஹோயி, நினங்ங உள்ளா சொத்துமொதுலு ஒக்க மாறிட்டு, ஆ ஹணத பாவப்பட்டாக்காக கொட்டூடு; அம்மங்ங, சொர்க்காளெ நீ சம்பத்துள்ளாவனாயி இறக்கெ; எந்தட்டு, நீ நன்னகூடெ பா!” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங அவங் தன்ன சத்தியநேரு உள்ளாவாங் ஹளி காட்டத்தெபேக்காயி, “நா சினேகிசத்துள்ளா அயல்காறங் ஏறா?” ஹளி ஏசினகூடெ கேட்டாங்.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வ நேமத பற்றி அறியாதித்தா காலதாளெ நா அதங்ங, தப்பிசி ஜீவிசிண்டித்திங்; எந்நங்ங ஈக தெய்வ நேமத அறிவதாப்பங்ங நன்ன மனசினாளெ ஒறங்ஙிண்டித்தா தெற்று கீவா சொபாவ, ஜீவோடெ எத்துத்து.
யூத மதாமேலெ கூடுதலு பக்தி உள்ளுதுகொண்டு கிறிஸ்தின நம்பா ஆள்க்காறா உபத்தர கீதண்டித்தாவனாப்புது; ஆ நேமதாளெ ஹளிப்புதன ஒக்க அனிசரிசி நெடதுது கொண்டு ஒப்புரும் நன்ன குற்ற ஹளத்தெ பற்றிப்பில்லெ.
இந்த்தலாக்க தெய்வாகபேக்காயி ஒயித்தாயி ஜீவிசீனு ஹளி நடிச்சண்டிப்புரு; எந்நங்ங ஆக்க தெய்வாகபேக்காயி ஜீவுசத்துள்ளா ஆ, சக்தித நங்காக ஆவிசெ இல்லெ ஹளாக்களாப்புது; நீ அந்த்தலாக்களகூடெ கூடாதெ.