39 எந்தட்டு ஏசு கலிலாளெ உள்ளா, எல்லா சலாகும் ஹோயி, யூதம்மாரா பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ ஒக்க உபதேசகீது, பேயி ஹிடுத்தாக்கள மேலிந்த பேயிதும் ஓடிசிண்டித்தாங்.
அதுகளிஞட்டு ஏசு, கலிலா நாடுகூடி ஒக்க ஹோயி, யூதம்மாரா பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ ஒக்க உபதேச கீதண்டும், தெய்வராஜெத பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத அறிசிண்டும், அல்லி இத்தா தெண்ணகாறின ஒக்க சுகமாடிதாங்.
அதுகளிஞட்டு ஏசு ஒந்நொந்து பட்டணாகும், ஒந்நொந்து பாடாகும் ஹோயி, ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ ஒக்க உபதேச கீதண்டும், தெய்வராஜெத பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத ஹளிகொட்டண்டும் ஆள்க்காறா தெண்ணத ஒக்க சுகமாடிதாங்.
ஹிந்தெ, ஆக்க எல்லாரும் கப்பர்நகூம் ஹளா பாடாக ஹோதுரு; யூதம்மாரா ஒழிவுஜின பொப்பதாப்பங்ங, ஏசு பெட்டெந்நு ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனேக ஹோயி, உபதேசகீதாங்.
அம்மங்ங, ஆ பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ பேயி ஹிடுத்தா ஒப்பாங், “ஐயோ! நசரெத்திந்த பந்தா ஏசுவே! நங்கள கையிந்த நினங்ங ஏன ஆப்புது பேக்காத்து? நங்கள நாசமாடத்தெயோ நீ பந்துது? நீ ஏற ஹளி நங்காக கொத்துட்டு; நீ தெய்வதப்படெந்த பந்தா பரிசுத்தனல்லோ!” ஹளி, ஏசினநோடி ஆர்த்தாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “பரிவா, நங்க அரியெ இப்பா பாடாக ஹோப்பும்; அல்லி ஹோயி ஒள்ளெவர்த்தமானத அருசுக்கு; அதங்ஙாப்புது நா பந்துது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஹிந்திகும் பிரார்த்தனெ மெனேக ஹோதாங்; அல்லி ஒந்து கையி சுங்ஙிதா ஒப்பாங் இத்தாங்.
ஆக்க தன்ன நம்பாத்துதுகொண்டு ஏசு ஆச்சரியபட்டாங்.
அவ ஊரிக ஹோயி நோடதாப்பங்ங, தன்ன மகளமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயி புட்டுமாறி, அவ சுகஆயி கெட்லாமேலெ கெடதித்துது கண்டா.
அம்மங்ங ஆக்களாளெ கொறே ஆள்க்காறாமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயி ஒக்க, “நீ தெய்வத மங்ஙதென்னெயாப்புது” ஹளி ஆர்த்துகூக்கிண்டு ஆக்களபுட்டு ஹோயுடுத்து; ஆ பேயி ஒக்க, இவங் தெய்வ ஹளாயிச்சா ரெட்ச்சகனாப்புது ஹளி அருதித்துதுகொண்டு, ஏசு அவேத கூட்டகூடத்தெ புடாதெ படக்கி ஓடிசிதாங்.