29 அதுகளிஞட்டு, ஆகளே ஆக்க எல்லாரும் பிரார்த்தனெ மெனெந்த ஹொறெயெ கடது, யாக்கோபினும் யோவானினும் கூட்டிண்டு, சீமோனு, அந்திரேயா ஹளாக்கள ஊரிக ஹோதுரு.
ஹிந்தெ, ஆக்க எல்லாரும் கப்பர்நகூம் ஹளா பாடாக ஹோதுரு; யூதம்மாரா ஒழிவுஜின பொப்பதாப்பங்ங, ஏசு பெட்டெந்நு ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனேக ஹோயி, உபதேசகீதாங்.
அம்மங்ங, ஆ பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ பேயி ஹிடுத்தா ஒப்பாங், “ஐயோ! நசரெத்திந்த பந்தா ஏசுவே! நங்கள கையிந்த நினங்ங ஏன ஆப்புது பேக்காத்து? நங்கள நாசமாடத்தெயோ நீ பந்துது? நீ ஏற ஹளி நங்காக கொத்துட்டு; நீ தெய்வதப்படெந்த பந்தா பரிசுத்தனல்லோ!” ஹளி, ஏசினநோடி ஆர்த்தாங்.
அல்லிந்த அத்தாக, ஏசினபற்றிட்டுள்ளா வர்த்தமான கலிலாதேச ஆகெ பரகித்து.
அல்லி சீமோனின மாயி, பயங்கர பனிபந்தட்டு கெடதித்தா; அம்மங்ங ஆக்க ஏசினகூடெ, அவாக பனியாப்புது ஹளி ஹளிரு.
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “குருக்கங்ங மடெயும், ஹக்கிலிக கூடும் ஹடதெ; எந்நங்ங மனுஷனாயி பந்தா நனங்ங, நன்ன தெலெபீத்து கெடெவத்தெகூடி சல இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.