27 அந்த்தெ ஏசு அல்லிந்த ஹோப்பங்ங எருடு குருடம்மாரு, “தாவீதின மங்ஙா நங்களமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி ஊதண்டு ஏசின ஹிந்தோடெ ஹோதுரு.
அப்ரகாமின பாரம்பரியதாளெ பந்தா தாவீதினும், தாவீதின பாரம்பரியதாளெ பந்தா ஏசுக்கிறிஸ்தினும் பற்றிட்டுள்ளா வம்ச சரித்திர:
குருடம்மாரிக கண்ணு கண்டாதெ, குண்ட்டம்மாரு நெடதீரெ, குஷ்டரோக உள்ளாக்க சுகாதீரெ, செவுடம்மாரிக கீயி கேட்டாதெ, சத்தாக்க ஜீவோடெ எத்தீரெ, பாவப்பட்ட ஜனங்ஙளிக ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசீனெ; இதொக்க ஹோயி ஹளிவா.
ஆ பாடதாளெ இத்தா கானான் நாடுகார்த்தி ஒப்ப ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு; நன்ன மக பேயி ஹிடுத்தா ஹேதினாளெ பயங்கர கஷ்டப்பட்டண்டித்தாளெ, ஒம்மெ சகாசி தருக்கு” ஹளி ஹளிதா.
“எஜமானனே! நன்ன மங்ஙனமேலெ கருணெ காட்டுக்கு, இவங் அஸ்மார சூக்கேடு ஹிடுத்தட்டு பயங்கர கஷ்டப்பட்டண்டிந்தீனெ; அடிக்கடி கிச்சினாளெயும், நீரினாளெயும் ஹோயி பித்தண்டித்தீனெ,
ஆக்க எரிகோ ஹளா சலந்த ஹொறட்டு ஹோப்பங்ங, ஒந்துபாடு ஜனங்ஙளு ஆக்கள ஹிந்தோடே ஹோதுரு.
ஏசு இந்த்தல அல்புதங்ஙளு கீவுதனும், “தாவீதின மங்ஙங்ங ஓசன்னா!” ஹளி சிண்டமக்க அம்பலதாளெ பாடிண்டிப்புதனும் ஒக்க தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் கண்டு அரிசஹத்திட்டு,
ஏசின முந்தாகும், ஹிந்தாகும் நெடிவாக்க ஒக்க, “தாவீதின மங்ஙங்ங ஓசன்னா! எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங பெகுமான உட்டாட்டெ, சொர்க்கதாளெ இப்பா தெய்வாகும் ஓசன்னா” ஹளி ஆர்த்துரு.
ஏசு ஊரிக பந்துகளிவதாப்பங்ங, ஆ குருடம்மாரும் அல்லிக பந்துரு; அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூட, “நன்னகொண்டு நிங்கள கண்ணு சுகமாடத்தெ பற்றுகு ஹளி நிங்க நம்பீரெயோ?” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங ஆக்க இப்புரும், “எஜமானனே! நங்க நம்பீனு; நங்காக நம்பிக்கெ உட்டு” ஹளி ஹளிரு.
நங்கள கார்ணம்மாராயிப்பா தாவீது ராஜாவின ராஜெத பரிப்பத்தெ பொப்பா இவன தெய்வ அனிகிருசட்டெ; சொர்க்கதாளெ இப்பா தெய்வாகும் ஓசன்னா” ஹளி ஆர்த்துரு.
அது இவன கொல்லத்தெ பேக்காயிற்றெ கொறேபரச கிச்சினாளெயும், நீரினாளெயும் தள்ளி கிடிகிண்டித்து; நின்னகொண்டு ஏனிங்ஙி கீவத்தெ பற்றிதங்ங நங்களமேலெ பரிதாபபட்டு, உபகார கீதுதருக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
எஜமானனாயிப்பா ஏசுவே! நங்கள ஒம்மெ சுகமாடுக்கு ஹளி ஒச்காட்டி ஆர்த்துரு.
அதுகளிஞட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “ரெட்ச்சகனாயிப்பா கிறிஸ்தின ஜனங்ஙளு தாவீதின மங்ங ஹளி ஹளீரெயல்லோ!
ஆ சமெயாளெ ஏசு பலவித தெண்ணகாறினும், பேயி ஹிடுத்தா ஆள்க்காறினும் சுகமாடி, ஒந்துபாடு குருடம்மாரினும் காம்பத்தெ மாடிதாங்.
தாவீதின தெலெமொறெந்தும், தாவீது இத்தா பெத்லகேம் பாடந்தும் ஆப்புது கிறிஸ்து பொப்புது ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ?” ஹளி ஹளிரு.
ஈ ஏசுக்கிறிஸ்து தாவீதின வம்சதாளெ மனுஷனாயி ஹுட்டிதீனெ ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது ஆ ஒள்ளெவர்த்தமான.
அதுமாத்தறல்ல, ஆக்கள கார்ணம்மாராகூடெ ஒள்ளெ ஒந்து பெந்தம் சந்தோஷும் தெய்வாக உட்டாயித்து; அதுகொண்டு சடெசிக தன்ன மங்ஙனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினும் ஆ சமுதாயதாளெ ஹுட்டத்தெ மாடித்து; ஆ தெய்வ ஒப்பங்ஙே எந்தெந்தும் பெகுமான உட்டாட்டெ; ஆமென்.