23 அந்த்தெ நெடது ஹோயி, பிரார்த்தனெமெனெ தலவன ஊரிக பொப்பதாப்பங்ங, அல்லி கொளலு உருசாக்களும், ஹாடி அளாக்களும் ஒக்க ஏசு கண்டட்டு,
தெருவினாளெ குளுது ஹச்சாடா சிண்ட மக்கள ஹாற, நிங்காகபேக்காயி கொளலு உருசிதும், நிங்க ஆட்ட ஆடிபில்லெ; நிங்கள அளுசத்தெ பேக்காயி பாடிதும், எந்நங்ங நிங்க அத்துப்பில்லெ ஹளிண்டு இப்பாக்களாப்புது.
பவுலு பெட்டெந்நு கீளெ எறங்ஙி ஹோயி, அவனமேலெ கவுந்நுபித்து கெட்டிஹிடுத்தட்டு, “சங்கடபடுவாட இவங் ஜீவோடெ தென்னெ இத்தீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
பேதுரு ஹொறட்டட்டு ஆக்களகூடெ பந்நா; அவங் பந்து எத்ததாப்பங்ங மெனேக கூட்டிண்டுஹோதுரு; அம்மங்ங, அல்லி இத்தா விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரும், தபித்தா ஜீவோடெ இப்பங்ங, கீதா காரெயும், அவ தைச்சு உட்டுமாடிதா கோட்டும், மற்றுள்ளா துணிதும் பேதுறிக காட்டிட்டு, அத்தண்டு அவன சுத்தூடு நிந்தித்துரு.
வீணெ பாசாக்க, பாட்டுக்காரு, கொளலு உருசாக்க, கொம்பு உருசாக்க, அந்த்தெ ஒந்து சங்கீதம், நின்னப்படெ இனி கேள; இனி ஒந்து கைத்தொழிலாளியும் நின்னப்படெ உட்டாகரு; இனி ஒந்து அரெகல்லின ஒச்செயும் நின்னப்படெ உட்டாக.