27 அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரொக்க அஞ்சிட்டு, “இது ஏறாயிக்கு? காற்றும் கடலுங்கூடி இவங் ஹளுதன கேட்டாதல்லோ” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு எல்லாரும் “நேராயிற்றும் நீ தெய்வத மங்ஙதென்னெ ஆப்புது” ஹளி ஹளிட்டு ஏசின கும்முட்டுரு.
பொட்டம்மாரு கூட்டகூடுதும், குண்ட்டம்மாரு சுகஆயி நெடிவுதும், குருடம்மாரு காம்புதனும் ஒக்க ஜனங்ஙளு கண்டு ஆச்சரியபட்டு, இஸ்ரேல்காறா தெய்வத பெகுமானிசிரு.
அம்மங்ங ஏசு அது கேட்டு ஆச்சரியபட்டு, தன்ன ஹிந்தோடெ பொப்பா ஆள்க்காறா பக்க திரிஞட்டு, “இஸ்ரேல் தேசாளெ இவனஹாற நம்பிக்கெ உள்ளா ஒப்பனகூடி நா கண்டுபில்லெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, “நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்களே, நிங்க அஞ்சுது ஏனாக?” ஹளி ஹளிட்டு, எத்து காற்றினகூடெயும், கடலினகூடெயும் “அடங்ஙி இரிவா” ஹளி படக்கிதாங்; ஆகளே காற்றும் கடலும் அடங்ஙித்து.
அந்த்தெ கடலின அக்கரெக ஹோயி கரெ ஹத்தி, கதரெ தேச எத்ததாப்பங்ங, அல்லி பேயி ஹிடுத்தித்தா இப்புரு சொள்ளெகாடிந்த ஏசினநேரெ பந்துரு; ஆக்க பயங்கர மொரடம்மாராயி இத்துதுகொண்டு ஆ பட்டெகூடி ஒப்புறிகும் கடது நெடெவத்தெ பற்றாதெ இத்து.
அம்மங்ங, எல்லாரும் பயங்கர ஆச்சரியபட்டு, “இது ஏன? இந்த்தெ ஒந்து ஹொசா உபதேச? அதிகாரத்தோடெ பேயிதகூடெயும் கல்பிசீனல்லோ! பேயி அவங்ங அஞ்சிட்டு ஓடீதெ” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
தோணியாளெ ஹத்திதாங்; அம்மங்ங காற்று அடங்ஙித்து. அதுகொண்டு ஆக்காக பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
அதுகொண்டு, அதுகேட்டா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டட்டு, ஏசு கீயிகேளாத்தாவங்ங கீயிகேளத்தெயும், ஊமெத கூட்டகூடத்தெயும் மாடி, ஒக்க ஒயித்தாயி கீதாங் ஹளி கூட்டகூடிண்டித்துரு.