21 அதுகளிஞட்டு பேறெ ஒப்பாங் பந்தட்டு, “எஜமானனே! நா நின்னகூடெ பரக்கெ; எந்நங்ஙும் முந்தெ ஹோயி நன்ன அப்பன அடக்ககீவத்தெ அனுவாத தருக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
“நன்ன ஹேதினாளெ, ஏரிங்ஙி தன்ன ஊரு, அண்ணதம்மந்தீரு, அக்கதிங்கெயாடுரு, அப்பாங், அவ்வெ, மக்க, சல, இதொக்க புட்டு பந்தாக்காக, நூரு பங்கிக கூடுதலு பல கிட்டுகு, நித்திய ஜீவிதும் கிட்டுகு.
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “குருக்கங்ங மடெயும், ஹக்கிலிக கூடும் ஹடதெ; எந்நங்ங மனுஷனாயி பந்தா நனங்ங, நன்ன தெலெபீத்து கெடெவத்தெகூடி சல இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “சத்தாக்கள ஹாற ஜீவிசிண்டிப்பாக்க ஹோயி சத்தாக்கள அடக்க கீயட்டெ; நீ நன்னகூடெ பா!” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ இப்பங்ங, இனி நங்க ஒப்புறினும், தெய்வ நம்பிக்கெ இல்லாத்த ஆள்க்காரு கணக்குமாடா ஹாற கணக்குமாடுதில்லெ; இதுவரெ கிறிஸ்தின, மனுஷனாயிற்றெ கணக்குமாடித்தும்; எந்நங்ங இனி அவன மனுஷனாயிற்றெ கணக்குமாடுதில்லெ.