15 அவள கையித முட்டிதாங்; ஆகளே அவள பனி மாறித்து; அவ அல்லிந்த எத்து, ஆக்க எல்லாரிகும் தீனிமாடி கொட்டா.
எந்தட்டு ஏசின துணித கோடிகாதங்ஙும் முட்டத்தெ ஹளுக்கு ஹளி ஏசினகூடெ கெஞ்சி கேட்டுரு; அந்த்தெ முட்டிதாக்க ஒக்க சுகஆதுரு.
ஏசு ஆக்களமேலெ தயவுபிஜாரிசிட்டு, ஆக்கள கண்ணின முட்டிதாங்; ஆகதென்னெ ஆக்கள கண்ணிக காழ்ச்செ கிடுத்து; எந்தட்டு ஆக்க ஏசினகூடெ ஹோதுரு.
அதுகளிஞட்டு ஏசு பேதுறின ஊரிக ஹோயிப்பங்ங, அவன மாயி பனியாயிற்றெ கெடதிப்புது கண்டட்டு,
அந்து சந்நேரக ஆப்பதாப்பங்ங பேயி ஹிடுத்தித்தா ஒந்துபாடு ஆள்க்காறின ஏசினப்படெ கொண்டுபந்துரு; ஏசு ஒந்து வாக்கு ஹளத்தாப்பங்ங பேயொக்க ஆக்களபுட்டு ஓடித்து; தெண்ணகாரு எல்லாரினும் ஏசு சுகமாடிதாங்.
அம்மங்ங, ஏசு கையாளெ அவன முட்டிட்டு, “நனங்ங மனசுட்டு, நினங்ங சுகஆட்டெ” ஹளி ஹளிதாங், ஆகளே அவனமேலிந்த குஷ்டரோக மாறி சுத்தஆத்து.
அம்மங்ங ஹன்னெருடு வர்ஷமாயிற்றெ அஸ்துருக்க ரோக உள்ளா ஒப்ப, “நா எந்த்திங்கிலும் ஏசின துணித ஒந்து கோடிகாதங்ஙும் முட்டிட்டு சுக ஆப்பிங்” ஹளி அவள மனசினாளெ பிஜாரிசிண்டு கூட்டதாளெ ஹுக்கி, ஏசின ஹிந்தோடெ ஹோயி துணித ஒந்து கோடிக முட்டிதா.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்கள கண்ணின முட்டிட்டு, “நிங்கள நம்பிக்கெபிரகார தென்னெ சுகஆட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞட்டு, ஆகளே ஆக்க எல்லாரும் பிரார்த்தனெ மெனெந்த ஹொறெயெ கடது, யாக்கோபினும் யோவானினும் கூட்டிண்டு, சீமோனு, அந்திரேயா ஹளாக்கள ஊரிக ஹோதுரு.
அம்மங்ங ஏசு, பரிதாபபட்டு கையாளெ அவன முட்டிட்டு, “நனங்ங மனசுட்டு; நினங்ங சுகஆட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆ, மைத்தித கையி ஹிடுத்து “நன்ன மகளே ஏளு!” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.