1 “நிங்க மற்றுள்ளாக்கள குற்றக்காறங் ஹளி ஹளாதிரிவா! அம்மங்ங தெய்வும் நிங்கள குற்றக்காறங் ஹளி ஹள; மனுஷரும் குற்றக்காறங் ஹளி ஹளரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, நீ குற்ற ஹளா ஹாற தென்னெ நினங்ஙும் தீர்ப்பு கிட்டுகு; நீ மற்றுள்ளாக்கள எந்த்தெ கணக்குமாடிதெயோ அதே ஹாற தென்னெ நின்னும் கணக்கு மாடுதாயிக்கு.
மாயகீவாவனே, நீ முந்தெ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித எத்திஎறி; அம்மங்ங நின்ன கண்ணு ஒயித்தாயி காங்கு; எந்தட்டு அவன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தக்கெ.
நிங்க மற்றுள்ளாக்கள குற்றக்காறங் ஹளி ஹளாதிரிவா! அம்மங்ங தெய்வும் நிங்கள குற்றக்காறங் ஹளி ஹள; மனுஷரும் குற்றக்காறங் ஹளி ஹளரு; மற்றுள்ளாக்க கீதா குற்றாக சிட்ச்செ கொடாதிரிவா; அம்மங்ங நிங்காகும் சிட்ச்செ பாராதிக்கு; ஆக்கள ஷெமிச்சங்ங நிங்காகும் ஷெமெ கிட்டுகு.
நீ நின்ன கண்ணாளெ மரமுட்டி இப்புது அறியாதெ ஏசின நம்பா இஞ்ஞொப்பன கண்ணாளெ இப்பா கசத நோடத்தெ ஹோப்புது ஏக்க?
எந்நங்ங ஆக்க, புடாதெ ஏசினகூடெ கேட்டண்டே இத்துதுகொண்டு, ஏசு தெலெபோசி நோடிட்டு ஆக்களகூடெ, “நிங்களாளெ ஒந்து தெற்றும் கீயாத்தாவாங் ஈ ஹெண்ணினமேலெ முந்தெ கல்லெறியட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
நன்ன கூட்டுக்காறே! தெய்வ ஞாயத பற்றி மற்றுள்ளாக்காக ஹளிகொடாக்க தெற்று கீதுதுட்டிங்ஙி ஆக்காக கூடுதலு சிட்ச்செ கிட்டுகு; அதுகொண்டு எல்லாரும் ஆ கெலசாக ஆசெபடுவாட.