1 “மற்றுள்ளாக்க காம்பத்தெபேக்காயி ஆக்கள முந்தாக நிங்க தான தர்ம கீவத்தெபாடில்லெ; ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; இல்லிங்ஙி சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பனகையிந்த நிங்காக ஒந்து பலம் கிட்டத்தெ ஹோப்புதில்லெ.
மனுஷனாயி பந்தா நா நன்ன அப்பன பெகுமானதாளெ, நன்ன தூதம்மாராகூடெ பொப்பிங்; அம்மங்ங ஒப்பொப்பங்ஙும் அவாவன பிறவர்த்தி அனிசரிசிட்டுள்ளா பல கொடுவிங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க பரீசம்மாரினும், சதுசேயம்மாரினும் புளிச்சமாவின ஹாற உள்ளா உபதேசதபற்றி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா!” ஹளி ஹளிதாங்.
“மாயக்காறாயிப்பா வேதபண்டிதம்மாரே! பரீசம்மாரே! நிங்காக கேடுகால தென்னெயாப்புது; ஜனங்ஙளா சொர்க்கராஜெ ஒளெயெ ஹுக்கத்தெ புடாதெ ஹூட்டி பீத்தீரெ; நிங்களும் ஹோகரு; மற்றுள்ளாக்கள ஹோப்பத்தெகும் புடுதில்லெ.
ஆக்க கீவுதன ஒக்க ஜனங்ஙளு காம்பத்தெபேக்காயி கீதண்டித்தீரெ; ஆக்க தெய்வ நேமதாளெ உள்ளா வஜனத எளிதி பெட்டியாளெ ஹைக்கி தெலேமேலெ கெட்டிபீத்தீரெ, ஆக்கள துணிக கெட்டா கண்ணித எறக்ககூட்டி, முத்துமணி கெட்டிபீத்தீரெ.
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
பொளுக்கு எந்த்தெ மற்றுள்ளாக்காக பொளிச்ச கொட்டாதெயோ, அதே ஹாற தென்னெ நிங்கள ஜீவித மற்றுள்ளாக்காக பிரயோஜன உள்ளுதாயிற்றெ இருக்கு; இந்த்தெ நிங்கள ஒள்ளெ பிறவர்த்தி கண்டட்டு, மற்றுள்ளாக்க சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பன பெகுமானுசுரு.”
நிங்கள சினேகிசாக்கள மாத்தற நிங்க சினேகிசிங்ங அதனாளெ பல ஏன ஹடதெ? அன்னேயமாயிற்றெ நிகுதி பிரிப்பாக்களும் அந்த்தெ தென்னெ ஆக்கள ஆள்க்காறா சினேகிசீரெ.
அதுகொண்டு, சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பாங் சம்பூரணமாயிற்றெ ஒள்ளேவனாயி இப்பாஹேதினாளெ நிங்களும் ஒள்ளேக்களாயி தென்னெ ஜீவிசிவா.”
“அதுமாத்தறல்ல, நிங்க நோம்பு இப்பா சமெயாளெ மாயக்காறா ஹாற முசினி பாடிசிண்டிப்பத்தெ பாடில்லெ. அந்த்தலாக்க ஏன கீதீரெ ஹளிங்ங, ஆக்க நோம்பு இப்புதன எல்லாரிகும் காட்டத்தெபேக்காயி முசினி பாடிசிண்டித்தீரெ. அந்த்தெ கீவாக்கள பல ஒக்க இல்லிதென்னெ தீத்து ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
அதுகொண்டு நிங்க தெய்வதகூடெ எந்த்தெ பிரார்த்தனெ கீயிக்கு ஹளிங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா நங்கள அப்பா! பரிசுத்தனாயிப்பா நின்ன எல்லாரும் பெகுமானிசட்டெ.
அம்மங்ங ஏசு, “நிங்க பரீசம்மாரினும், ஏரோதியம்மாரினும் புளிச்சமாவின ஹாற உள்ளா உபதேசதபற்றி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா!” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு, நனங்ங கண்ணு ஒயித்தாயி கண்டாதெ, நா பொளிச்சதாளெ ஆப்புது ஜீவுசுது ஹளிண்டு இப்பாக்க, இருட்டாளெ ஜீவுசா ஹாற இறாதெ ஜாகர்தெயாயிற்றெ இரிவா!
ஆ சமெயாளெ அல்லி ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு திக்கி தெரெக்கிண்டு பந்து கூடித்துரு; அம்மங்ங ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராபக்க திரிஞட்டு, “நிங்க மாயகாட்டா பரீசம்மாரா புளிச்சமாவின ஹாற உள்ளா உபதேசதபற்றி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “சொத்துமொதுலு சம்பாருசத்தெ பேக்காயி மாத்தற ஜீவுசுவாட. ஜாகர்தெயாயிற்றெ இரிவா! ஏனாக ஹளிங்ங, ஒப்பங்ங ஒந்துபாடு சொத்துமொதுலு இத்தங்ஙும் அது அவங்ங எதார்த்தமாயிற்றுள்ளா ஜீவித அல்ல.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, நிங்க மற்றுள்ளாக்கள முந்தாக ஒள்ளேக்கள ஹாற காட்டீரெ, எந்நங்ங, நிங்கள மனசினாளெ ஏன ஹடதெ ஹளிட்டுள்ளுது தெய்வாக கொத்துட்டு; நிங்க மனுஷம்மாரா முந்தாக ஒள்ளேக்கள ஹாற காட்டுதொக்க தெய்வ வெருப்பா காரெ ஆப்புது.
ஏனாக ஹளிங்ங ஆக்க தெய்வத கையிந்த கிட்டா பெகுமானத காட்டிலும், மனுஷரா கையிந்த கிட்டா பெகுமான ஆப்புது முக்கிய ஹளி பிஜாரிசிரு.
எதார்த்தமாயிற்றெ தெய்வ ஒப்பனே ஒள்ளு; மனுஷரு நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளத்தாப்பங்ங நிங்க சந்தோஷப்பட்டீரெ; எந்நங்ங தெய்வ நிங்களபற்றி பெருமெ ஹளா ஹாற நிங்க நெடிவுதில்லெ; அந்த்தெ இப்பங்ங நிங்க எந்த்தெ நன்ன நம்புரு?
பேதுரு அது கண்டட்டு ஆக்களகூடெ, “இஸ்ரேல் ஜனங்ஙளே நிங்க இது கண்டு ஆச்சரியபடுது ஏக்க? நங்கள சொந்த சக்தியாளெயும், பக்தியாளெயும் நங்க இவன நெடெவத்தெ மாடிதும் ஹளி பிஜாருசுது ஏக்க?
ஆளாமுந்தாக ஒள்ளேக்கள ஹாற நடிப்பாக்களாப்புது “சுன்னத்து கீயிவா” ஹளி நிங்கள நிர்பந்துசுது; கிறிஸ்து குரிசாமேலெ சத்தா சத்தியதபற்றி ஹளிங்ங உபத்தர பொக்கு; அது ஆக்காக பாராதிருக்கு ஹளிட்டாப்புது இந்த்தெ ஒக்க ஹளிண்டு நெடிவுது.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வத கையிந்த கிட்டா பலத ஓர்த்து, எகிப்தாளெ உள்ளா சொத்துமொதுலின காட்டிலும், கிறிஸ்திக பேக்காயி அவமான சகிப்புதே தொட்ட சொத்து ஹளி பிஜாரிசிதாங்.
அதுகொண்டு, நங்காக ஹளிதந்திப்பா காரெ ஒக்க கேட்டு அனிசரிசி நெடீக்கு; ஈ காரெயாளெ ஜாகர்தெ உள்ளாக்களாயும் இருக்கு; அந்த்தெ நெடதங்ங சத்திய பட்டெத புட்டு நீஙாதெ நெடியக்கெ.
தெய்வாகபேக்காயி நிங்க ஏமாரி கஷ்டப்பட்டு கெலசகீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், தெய்வஜனாக பேக்காயி தெய்வ சினேகத்தோடெ உபகார கீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், அது ஈகளும் கீதண்டித்தீரெ ஹளிட்டுள்ளுதும் தெய்வ மறெவுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங தெய்வ நீதியுள்ளாவனாயி இத்தீனெ.
அதுகொண்டு, நிங்க ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங நிங்க தெய்வாகபேக்காயி கீதுதங்ஙுள்ளா பல நஷ்டப்படத்தெ பாடில்லெ; அதங்ஙுள்ளா பூரண சம்மான நிங்காக கிட்டுக்கு, அதாப்புது நங்கள ஆசெ.