20 ஏசு அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங ஆக்க பலெத ஒக்க அல்லிதென்னெ ஹைக்கிட்டு ஏசினகூடெ ஹோதுரு.
நன்னகாட்டிலி அப்பனோ, அவ்வெதோ கூடுதலு சினேகிசாவாங் நனங்ஙபேக்காயி ஜீவுசாவனாப்புது ஹளி ஹளத்தெ யோக்கிதெ உள்ளாவனல்ல; அதே ஹாற தன்ன மகளோ, மங்ஙனோ நன்னகாட்டிலி கூடுதலு சினேகிசாக்களும் நனங்ஙபேக்காயி ஜீவுசாக்க ஹளி ஹளத்தெ யோக்கிதெ உள்ளாக்களல்ல.
அதங்ங பேதுரு ஏசினகூடெ, “அம்மங்ங நங்க எல்லதனும் புட்டட்டு நின்னகூடெ பந்நனல்லோ? நங்காக ஏன கிட்டுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
“நன்னகூடெ பரிவா; நிங்க மீனு ஹிடிப்பா ஹாற தென்னெ, நனங்ஙபேக்காயி மனுஷம்மாரா ஹிடிப்பாக்களாயிற்றெ நா நிங்கள மாற்றக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ கொறச்சுதூர ஹோப்பதாப்பங்ங, செபதி ஹளாவனும், அவன மக்களாயிப்பா யாக்கோபினும், யோவானினும் ஏசு கண்டாங்; அம்மங்ங ஆக்க அண்ணதம்மந்தீரு, ஆக்கள அப்பன தோணியாளெ நிந்தட்டு, மீன்பலெதெ கச்சி ஒயித்துமாடிண்டித்துரு; ஏசு ஆக்களகூடெ, “நன்னகூடெ பரிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஆக்க தோணித ஒக்க கடல்கரெ ஓராக கொண்டு ஹோயி நிருத்திட்டு, எல்லதனும் புட்டு ஏசினகூடெ ஹோதுரு.