14 அம்மங்ங யோவானு ஏசினகூடெ, “இல்லெ இல்லெ நா நின்ன கையிந்த ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்துக்கு ஹளிண்டிப்புதாப்புது; நா எந்த்தெ நினங்ங ஸ்நானகர்ம கீதுதப்புது?” ஹளி கேட்டாங்.
ஆ சமெயாளெ ஏசு யோவானாகொண்டு ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்தத்தெ பேக்காயி கலிலந்த யோர்தான் பொளேக அவனப்படெ பந்நா.
அதங்ங ஏசு, “ஈக நீ ஸ்நானகர்ம கீது தா; இந்த்தெ தெய்வ நீதி நிவர்த்தி ஆட்டெ” ஹளிதாங்; அம்மங்ங யோவானு செரி ஹளி சம்சிதாங்.
நன்ன எஜமானன அவ்வெ நன்னப்படெ பந்துதுகொண்டு, நா ஏசு பாக்கியசாலி?
அவங் எல்லதனாளெயும் பரிபூரணமுள்ளவனாயிற்றெ இப்புதுகொண்டு, நங்க எல்லாரிகும் கூடெக்கூடெ கருணெ கிட்டிண்டித்து.
எந்நங்ங நன்ன கூட்டுக்காறே, பொறமெக்காறா எடேக நா ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசிதுகொண்டு பலரும் ஏசின ஏற்றெத்தி பல உள்ளாக்களாயிப்பா ஹாற தென்னெ, நிங்கள எடேகும் பல காணுக்கு ஹளி ஆக்கிரிசிட்டு, பல தவணெ நா நிங்களப்படெ பருக்கு ஹளி பிஜாரிசிதிங்; எந்நங்ங, அதங்ங ஏனோ தடச உட்டாத்து.
காரண ஏன ஹளிங்ங, எல்லா மனுஷரும் தெற்று குற்ற கீதாஹேதினாளெ தெய்வ ஆக்காக கொட்டித்தா சத்தியநேரு உள்ளாவாங் ஹளிட்டுள்ளா அந்தஸ்தின ஆக்களே ஹம்மாடிரு.
எந்த்தெ ஹளிங்ங நா கீதா குற்றாக ஏசுக்கிறிஸ்து குரிசாமேலெ சோரெஹம்மாடி சத்துதீனெ ஹளி நம்பா ஒப்பொப்பன ஜீவிதாளெ இதுவரெட்ட அவங் கீதா குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செத ஏசுக்கிறிஸ்து ஏற்றெத்தி அவன நீதி உள்ளாவனாயிற்றெ தெய்வ கணக்குமாடீதெ.
ஒப்பன ஜெயிலாளெ அடெச்சு பீத்திப்பா ஹாற, ஈ லோகாளெ உள்ளா எல்லாரும் தெற்று குற்றத ஹிடியாளெ குடிங்ஙி இத்தீரெ ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெ; எந்நங்ங ஏறொக்க ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துதீரெயோ, ஆக்க எல்லாரிகும் தெய்வ தரக்கெ ஹளிதா நித்திய ஜீவித கிட்டுகு.
நிங்க தெய்வத மக்களாதுதுகொண்டு தன்ன மங்ஙனாயிப்பா கிறிஸ்தின ஆல்ப்மாவின நிங்கள ஒளெயெ ஹளாயிச்சு தந்துத்து; ஆ ஆல்ப்மாவு நிங்கள மனசினாளெ உள்ளுதுகொண்டாப்புது நிங்க அப்பா, நன்ன அப்பா! ஹளி தெய்வத ஊளத்தெ பற்றுது.
அதுமாத்தற அல்ல, பூஜாரிமாரு, சாதாரண மனுஷம்மாராயிப்பா ஹேதினாளெ எல்லாரின ஹாற ஆக்களும் சத்தண்டு ஹோப்புரு; அந்த்தெ ஆக்க சத்துகளிவதாப்பங்ங, ஆக்கள பகராக பேறெ ஒப்பாங் பூஜாரியாயிற்றெ பொப்பாங்; இந்த்தெ பலரும் பூஜாரிமாராயி ஆப்புரு.