63 எஜமானனே, “ஆ சதியங் ஜீவோடெ இப்பங்ங, ‘நா மூறுஜின களிஞட்டு ஜீவோடெ ஏளுவிங்’ ஹளி ஹளிதாயிற்றெ நங்காக ஓர்மெ உட்டு.
ஆ சமெந்த ஹிடுத்து ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ தாங் எருசலேமிக ஹோப்பத்துட்டு ஹளியும், அல்லிபீத்து மூப்பம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் தன்ன ஹிடுத்து உபதரிசி கொல்லுரு ஹளியும், மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ தன்ன ஜீவோடெ ஏளுசுகு ஹளிட்டுள்ளா காரெத பற்றியும் ஹளத்தெகூடிதாங்.
ஆக்க நன்ன ஹிடுத்து கொல்லுரு; எந்நங்ங நா மூறாமாத்த ஜின ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்; சிஷ்யம்மாரு இதல்லி கேளதாப்பங்ங பேஜார ஹிடிப்பத்தெகூடிரு.
ஆக்க நன்ன பரிகாசகீதட்டு, சாட்டெவாறாளெ ஹுயிது, குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லத்தெபேக்காயி அன்னிய ஜாதிக்காறா கையாளெ ஏல்சிகொடுரு; எந்நங்ஙும், மூறாமாத்த ஜின நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
“நா தெய்வத அம்பலத இடுத்து ஹைக்கிட்டு, மூறு ஜினாளெ அதன கெட்டுவிங் ஹளி இவங் ஹளிதாங்” ஹளி ஹளிரு.
அதுகொண்டு மூறாமாத்த ஜினட்ட கல்லறெத காவலு காப்பத்தெ நங்காக அனுவாத தருக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, ஒந்சமெ அவன சிஷ்யம்மாரு ராத்திரி பந்தட்டு, அவன சரீரத கட்டண்டு ஹோயிட்டு, அவங் ஜீவோட எத்துட்டாங் ஹளி ஜனங்ஙளாகூடெ ஹளுரு; அந்த்தெ கீதங்ங அது முந்தளத்த காட்டிலும் தொட்ட சதி ஆயிஹோக்கு” ஹளி ஹளிரு.
‘ஏசு இல்லி இல்லெ; அவங் ஹளிதா ஹாற தென்னெ ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து; பரிவா! ஏசின சரீரத பீத்தா சலத பந்து நோடிவா;
ஆக்க நன்னமேலெ துப்பி, பரிகாசகீதட்டு, சாட்டெவாறாளெ ஹுயிவுரு; எந்தட்டு, நன்ன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லுரு; எந்நங்ஙும், மூறுஜின களிஞட்டு நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “யூத மூப்பம்மாரும், வேதபண்டிதம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும் மனுஷனாயி பந்தா நன்ன ஆகாத்தாவாங் ஹளி பொறந்தள்ளி, பலவிதமாயிற்றெ உபதரிசி கொல்லுரு; எந்நங்ஙும், நா மூறுஜின களிஞட்டு ஜீவோடெ எத்து பொப்பிங்” ஹளி கூட்டகூடத்தெ கூடிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, தன்ன சாவினபற்றி சிஷ்யம்மாரிக தனிச்சு ஹளிகொடத்தெ பிஜாரிசித்தாங்; எந்தட்டு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, “மனுஷனாயி பந்தா நன்ன செலாக்க மனுஷம்மாரா கையாளெ ஹிடுத்து ஏல்சிகொடுரு; ஆக்க நன்ன கொல்லுரு; எந்நங்ங மூறுஜின களிவங்ங, நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு, ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரா தன்னப்படெ ஊதுபரிசிட்டு, நங்க எல்லாரும் ஈக எருசலேமிக ஹோதீனு; மனுஷனாயி பந்தா நன்னபற்றி பொளிச்சப்பாடிமாரு அந்து எளிதிது நிவர்த்தி ஆப்பத்தெ ஹோத்தெ.
சாட்டெவாறாளெ ஹுயிதட்டு, கொலெ கீவுரு; எந்நங்ஙும் மூறாமாத்த ஜின நா ஜீவோடெ ஏளுவிங் ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஆக்க, இவங் ரோமராஜாவிக நிகுதி கொடத்தெ பாடில்லெ ஹளியும், நா தென்னெயாப்புது கிறிஸ்து ஹளா ராஜாவு ஹளி ஹளிண்டும், ஜனங்ஙளா எடநடு கலக உட்டுமாடுதாப்புது ஹளி ஏசினமேலெ குற்ற ஹளத்தெகூடிரு.
“ஏனாக ஹளிங்ங, யூத மூப்பம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும் வேதபண்டிதம்மாரும் ஒக்க கூடிட்டு, மனுஷனாயி பந்தா நன்ன பேடா ஹளி பொறந்தள்ளி, ஒந்துபாடு உபத்தரகீது கொல்லுரு; எந்நங்ஙும் மூறாமாத்த ஜின ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ “ஈ அம்பலத பொளிச்சு ஹைக்கிவா! நா மூறுஜினத ஒளெயெ அதன கெட்டக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆள்க்காரு கூடிஇத்தா சலாளெ ஒக்க ஏசினபற்றி பலவிதமாயிற்றெ தம்மெலெ தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு; செலாக்க “அவங் ஒள்ளெ மனுஷனாப்புது” ஹளி ஹளிரு; பேறெ செலாக்க, “அல்ல, அவங் ஆளா ஏமாத்தாவனாப்புது” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங பரீசம்மாரு ஆக்களகூடெ, “நிங்களும் ஏமாந்து ஹோதுறோ?
ஆள்க்காரு நங்களபற்றி ஒள்ளேது ஹளிதங்ஙும் செரி, பேடாத்துது ஹளிதங்ஙும் செரி, நங்கள பெகுமானிசிதங்ஙும் செரி, நாணங்கெடிசிதங்ஙும் செரி, கள்ளம்மாரு ஹளி ஹளிங்ஙும் செரி, நங்க எல்லதனும் சகிச்சு, தெய்வாபேக்காயிற்றெ சத்தியநேரோடெ கெலசகீதீனு.