5 ஆக்க அந்த்தெ ஹளதாப்பங்ங அவங், ஆ பெள்ளி ஹணத அம்பலத ஒளெயெ எருதட்டு, ஹோயி தூஙி சத்தாங்.
“நா தெய்வத அம்பலத இடுத்து ஹைக்கிட்டு, மூறு ஜினாளெ அதன கெட்டுவிங் ஹளி இவங் ஹளிதாங்” ஹளி ஹளிரு.
தொட்டபூஜாரிமாரு ஆ ஹணத ஹறிக்கி எத்திட்டு, “இது ஒப்பன கொல்லத்தெபேக்காயி கொட்டா கூலியாப்புது; அதுகொண்டு இதன உண்டிபெட்டியாளெ ஹாக்கத்தெ ஹொல்ல”
தெய்வதூதங் அவனகூடெ கூட்டகூடிண்டிப்பங்ங ஹொறெயெ இத்தா ஆள்க்காரு ஒக்க, ஏனாயிக்கு! சகரியங் ஹொறெயெ பொப்பத்தெ ஈமாரி நேர? ஹளி ஆச்சரியபட்டு காத்து நிந்தித்துரு.
அம்மங்ங ஆ பூஜாரிமாரு நேரத்தெ ஆக்க கீதண்டித்தா ஹாற தென்னெ, ஏற எஜமானனாயிப்பா தெய்வத அம்பலத ஒளெயெ ஹோயி சாம்பிராணி ஹொகசுது ஹளி அறிவத்தெபேக்காயி, சீட்டு ஹைக்கி நோடிரு; அம்மங்ங சகரியன ஹெசறிக சீட்டு பித்துது கொண்டு அவன தெரெஞ்ஞெத்திரு.