3 அம்மங்ங ஏசின ஒற்றிகொட்டா யூதாஸ்கறியோத்து ஹளாவாங், ஏசிக மரண சிட்ச்செ விதிச்சுது கண்டட்டு, மன சங்கடபட்டு, ஆ மூவத்து பெள்ளி ஹணத, தொட்டபூஜாரிமாரப்படெயும், மூப்பம்மாரப்படெயும் திரிச்சு கொண்டுபந்தட்டு,
ஏசும் தன்ன சிஷ்யம்மாரும் அந்து சந்தெக தீனிதிம்பத்தெ குளுதித்துரு; சீமோனின மங்ஙனாயிப்பா யூதாஸ்கறியோத்தின மனசினாளெ ஏசின ஒற்றிகொடுக்கு ஹளிட்டுள்ளா சிந்தெத செயித்தானு கொட்டித்தாங்.
ஆ தொட்டிகஷ்ணத அவங் பொடிசி திந்துதும், செயித்தானு அவன ஒளெயெ ஹுக்கித்து; அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, “நீ கீவத்துள்ளுதன பிரிக ஹோயி கீயி” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ ஈ யூதாஸு, தொட்டபூஜாரிமாரும், பரீசம்மாரும்கூடி ஹளாயிச்சா காவல்காறினும், ரோமா பட்டாளக்காறினும் கூட்டிண்டு, கிச்சுபந்த, பொளுக்கு, ஆயுதங்ஙளுமாயிற்றெ அல்லிக பந்நா.
எந்நங்ங அவங் அன்னேய கீது ஹண சம்பாரிசிதா ஹேதினாளெ மரந்த தெலெ கீளெபித்து ஹொட்டெ ஹொட்டி கொடலு ஹொறெயெ சாடி சத்தாங்; ஆ ஹணதாளெ கொறச்சு சல பொடுசத்தெ எடெயாத்து.
ஒப்பாங் லோகக்காரேக பேக்காயி சங்கடபடுது கொண்டு கடெசிக சாயிவத்தெ எடெயாக்கு; எந்நங்ங, தெய்வாக இஷ்டப்படா ரீதியாளெ ஜீவுசத்தெபேக்காயி சங்கடபட்டங்ங, ரெட்ச்செ கிட்டத்துள்ளா மனமாற்ற உட்டாக்கு; அந்த்தலாக்க சத்தங்ஙும் நித்தியமாயிற்றெ தெய்வதகூடெ ஜீவுசக்கெ.