18 ஏனாக ஹளிங்ங ஜனங்ஙளு, ஹொட்டெகிச்சு கொண்டு ஏசின தன்னப்படெ ஏல்சிரு ஹளி பிலாத்து மனசிலுமாடித்தாங்.
ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஒந்தாயிகூடி இப்பா சமெயாளெ பிலாத்து ஆக்களகூடெ “நா ஏறன விடுதலெ கீயிக்கு ஹளி நிங்க ஆக்கிரிசீரெ? பரபாசினோ? கிறிஸ்து ஹளா ஏசினோ?” ஹளி கேட்டாங்.
பிலாத்து ஞாயவிதிப்பா சலாளெ குளுதிப்பங்ங, அவன ஹிண்டுரு அவனப்படெ ஒந்து ஆளா ஹளாய்ச்சட்டு, “சத்தியநேரு உள்ளா ஆ மனுஷன நீ ஒந்தும் கீவாடா; ஆ மனுஷனபற்றி நென்னெ ராத்திரி நா கனசு கண்டிங்; நனங்ங ஒறக்கே பந்துபில்லெ பயங்கர கஷ்ட ஆயிஹோத்து” ஹளி ஹளத்தெ ஹளிதா.
அம்மங்ங அல்லி இப்பா யூதம்மாரு, ஜனக்கூட்டத கண்டு அசுயபட்டு, பவுலு கூட்டகூடிதா வாக்கிக எதிராயிற்றெ தூஷணவாக்கு ஹளிரு.
அம்மங்ங தொட்ட பூஜாரியும் அவனகூடெ உள்ளா சதுசேயக்கூட்டக்காரும் அசுயபட்டு, அப்போஸ்தலம்மாரா ஹிடுத்து, பொதுவாயிற்றுள்ளா ஜெயிலாளெ ஹைக்கிரு.
ஹிந்தீடு ஆ ஹன்னெருடு கார்ணம்மாரும் அசுயங்கொண்டு, யோசேப்பின எகிப்து ராஜெக்காறிக பெலேக மாறிரு.
தெய்வ நங்கள ஒளெயெ, தன்ன ஆல்ப்மாவின தந்திப்புது ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வாக மாத்தற சொந்தக்காறாயி ஜீவுசத்தெபேக்காயி ஆப்புது; ஈ காரெ தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிபீத்திப்புது பொருதெ ஹளி நிங்க பிஜாருசுவாட.