72 எந்நங்ங பேதுரு, “கொத்தில்லெ, ஆ மனுஷங் ஏற ஹளியே நனங்ங கொத்தில்லெ” ஹளி சத்தியகீது ஹளிதாங்.
அவங் அந்த்தெ ஹளிட்டு, ஹொறெயெ கடெவத்துள்ளா தொட்ட பாகுலப்படெ ஹோப்பங்ங, பேறெ ஒந்து கெலசகார்த்தி அவன கண்டட்டு, “இவங் நசரெத்து பாடக்காறனாயிப்பா ஏசினகூடெ இத்தாவனாப்புது” ஹளி அல்லி இத்தாக்களகூடெ ஹளிதா.
கொறெச்சு நேர களிவங்ங, அல்லி நிந்தித்தாக்க பேதுறினப்படெ பந்தட்டு, “நேராயிற்றெ நீனும் ஆக்களாளெ ஒப்பாங் தென்னெயாப்புது; நீ கூட்டகூடுது பீத்தே கலிலாக்காறனாப்புது ஹளி நங்காக மனசிலாத்தெ” ஹளி ஹளிரு.
அவங் ஹிந்திகும், “சத்தியமாயிற்றெ நிங்க ஹளா, ஆளா பற்றி நனங்ங கொத்தில்லெ” ஹளி பிராகத்தெ கூடிதாங்; அம்மங்ங தென்னெ கோளி கூஙித்து.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, அந்த்தெயோ? நீ இந்து கோளி கூஙுதனமுச்செ, மூறுபரச நீ நன்ன கொத்தில்லெ ஹளுவெ ஹளி ஹளிதாங்.