71 அவங் அந்த்தெ ஹளிட்டு, ஹொறெயெ கடெவத்துள்ளா தொட்ட பாகுலப்படெ ஹோப்பங்ங, பேறெ ஒந்து கெலசகார்த்தி அவன கண்டட்டு, “இவங் நசரெத்து பாடக்காறனாயிப்பா ஏசினகூடெ இத்தாவனாப்புது” ஹளி அல்லி இத்தாக்களகூடெ ஹளிதா.
அல்லி இப்பா நசரெத்து பாடதாளெ தங்கி இத்தாங்; அந்த்தெ “அவன நசரெத்துகாறங் ஹளி ஊளுரு” ஹளி, ஏசினபற்றி நேரத்தெ பொளிச்சப்பாடிமாரு ஹளிதொக்க நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி இதொக்க நெடதுத்து.
அம்மங்ங பேதுரு, “நீ ஹளுது ஏன ஹளியே நனங்ங கொத்தில்லெ” ஹளி எல்லாரின முந்தாகும் ஹளிதாங்.
எந்நங்ங பேதுரு, “கொத்தில்லெ, ஆ மனுஷங் ஏற ஹளியே நனங்ங கொத்தில்லெ” ஹளி சத்தியகீது ஹளிதாங்.
அந்த்தெ கொறச்சு களிவதாப்பங்ங, பேறெ ஒப்பாங் பேதுறின கண்டட்டு, “நீனும் ஏசினகூடெ இத்தாவனல்லோ?” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங பேதுரு, இல்லெ இல்லெ அது நானல்ல ஹளி ஹளிதாங்.