7 அல்லி ஏசு தீனிதிம்பத்தெ குளுதிப்பதாப்பங்ங, ஒந்து ஹெண்ணு ஒள்ளெ வாசனெ உள்ளா, பெலெகூடிதா தைலத ஒந்து கல்பரணியாளெ கொண்டுபந்தட்டு, ஏசின அரியெ ஹோயி பரணி தொறது ஏசின தெலேமேலெ தைலத ஹுயிதா.
அம்மங்ங, சிஷ்யம்மாரு அது கண்டட்டு, அவளமேலெ அரிசபட்டு, “ஈமாரி பெலெகூடிதா ஈ தைலத இந்த்தெ பொருதெ ஹம்மாடுது ஏனாக?
அம்மங்ங ஏசு, பெத்தானியாளெ நேரத்தெ குஷ்டரோகியாயிற்றெ இத்தா சீமோனின ஊரினாளெ இத்தாங்; அல்லி ஏசு தீனிதிம்பத்தெ பேக்காயி குளுதிப்பங்ங ஒப்ப, நளத ஹளா பெலெகூடிதா தைலத, ஒந்து கல்பரணியாளெ கொண்டுபந்தட்டு, அதன ஏசின தெலேமேலெ ஹுயிதா.
நீ நன்ன தெலேக எண்ணெகூடி தேத்து தந்துபில்லெ; எந்நங்ங இவ, பெலெகூடிதா வாசனெ தைலத நன்ன காலிக தேத்து தந்துதாளெ.