53 நா நன்ன அப்பனகூடெ கேட்டங்ங ஹன்னெருடு லேகியோனின காட்டிலும், தும்ப தூதம்மாரா நன்னப்படெ ஈகளே ஹளாய்ச்சுபுடுவாங் ஹளி நினங்ங கொத்தில்லே?
“மனுஷனாயி பந்தா நா பெகுமானத்தோடெ, நன்ன தூதம்மாராகூடெ பொப்பதாப்பங்ங, மதிப்புள்ளா சிம்மாசனதமேலெ குளுதண்டு பொப்பாங்.
அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங செயித்தானு ஏசினபுட்டு ஓடி ஹோயுட்டாங்; ஆகளே தெய்வதூதம்மாரு பந்தட்டு, ஏசிக பேக்காத்த சகாய ஒக்க கீதுகொட்டுரு.
ஆக்க ஏசினப்படெ பொப்பங்ங, லேகியோன் ஹளா ஒந்துகூட்ட பிசாசு ஹிடுத்தித்தாவாங், துணி ஹைக்கி சுகபுத்தி உள்ளாவனாயி குளுதிப்புது கண்டு எல்லாரும் அஞ்சியுட்டுரு.
எந்தட்டு ஏசு அவனகூடெ, “நின்ன ஹெசறு ஏன?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங அவங், “நங்க கொறே பேயி உள்ளுதுகொண்டு, நன்ன ஹெசறு லேகியோனு” ஹளி ஹளிட்டு,
ஏசு அவனகூடெ நின்ன ஹெசறு ஏன ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங அவங் “நங்க கொறே பேயி உள்ளுதுகொண்டு, நன்ன ஹெசறு லேகியோனு” ஹளி ஹளிட்டு, “நங்கள இல்லிந்த பாதாளாக ஓடுசுவாடா” ஹளி ஏசினகூடெ கெஞ்சி கேட்டாங்.
நன்ன ஜீவத நன்னகையிந்த ஒப்பனும் எத்தத்தெ பற்ற; நா நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார அதன கொடுதாப்புது; ஜீவத கொடத்தெகும் நனங்ங அதிகார உட்டு, அதன திரிச்சு எத்தத்தெகும் நனங்ங அதிகார உட்டு. ஈ நேமத நன்ன அப்பாங் நனங்ங தந்துதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, “நன்ன பரண ஈ லோகக்காரு பரிப்பா ஹாற உள்ளுதல்ல; நன்ன பரண அந்த்தலது ஆயித்தங்ங, நன்ன கெலசகாரு ஈக்கள எதிர்த்து யுத்தகீதிப்புரு; நா யூதம்மாரா கையாளெ குடுங்ஙத்துள்ளா ஆவிசெயும் பந்திர; எந்நங்ங நன்ன பரண ஈ லோகக்காரு பரிப்பா ஹாற உள்ளுதல்ல” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுமாத்தறல்ல, நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து தன்ன சக்தியுள்ள தூதம்மாராகூடெ, ஆகாசந்த பொப்பங்ங, ஆக்களகொண்டு கஷ்டப்பட்டா நிங்காகும், நங்களோடெ சேர்ந்து கஷ்ட இல்லாதெ சொஸ்த்தமாயி ஜீவுசத்துள்ளா பாக்கிய கிட்டுகு.
ஆதாமின பாரம்பரியதாளெ ஏளாமாத்த தெலெமொறெயாளெ ஹுட்டிதா ஏனோக்கு இந்தலாக்களபற்றி ஹளிது ஏன ஹளிங்ங, ஜனங்ஙளே! ஜாகர்தெயாயிற்றெ நெடதணிவா; தெய்வ ஆயிரக்கணக்கிக உள்ளா தன்ன பரிசுத்த தூதம்மாரா கூட்டிண்டு பந்தாதெ.