46 ஏளிவா! ஏளிவா! ஹோப்பும்; இத்தோல! நன்ன ஒற்றிகொடாவாங் அரியெபந்து எத்தி களிஞத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹிந்திகும் ஏசு சிஷ்யம்மாரப்படெ பந்தட்டு, “நிங்க ஈகளும் ஒறங்ஙிண்டிப்புதோ? இத்தாக நோடிவா; மனுஷனாயி பந்தா நன்ன துஷ்டம்மாராகையி ஹிடுத்து கொடத்துள்ளா சமெஆத்து.
ஏசு இந்த்தெ கூட்டகூடிண்டிப்பங்ங ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாராளெ ஒப்பனாயிப்பா யூதாஸ்கறியோத்து பந்நா; அவனகூடெ தொட்டபூஜாரிமாரும், ஜனங்ஙளா மூப்பம்மாரும்கூடி ஹளாய்ச்சித்தா ஒந்துகூட்ட ஆள்க்காரு, வாளும், வடியும் எத்திண்டு பந்துரு.
ஏளிவா! ஹோப்பும்; இத்தோல! நன்ன ஒற்றிகொடாவாங் அரியெபந்து எத்தி களிஞத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங, நன்ன நீராளெ முக்கி ஹிடிப்பா ஹாற உள்ளா ஒந்து கஷ்டப்பாடு நனங்ங உட்டு; அது தீவாவரெட்ட நனங்ங பேதெனெ உட்டு.
அம்மங்ங ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, நா நனங்ங பொப்பத்தெ ஹோப்பா கஷ்டப்பாடின முச்செ நிங்களகூடெ குளுது பஸ்கா சத்யெ தினுக்கு ஹளி ஆசெபட்டண்டித்திங்.
எந்தட்டு ஏசு, “இத்தோல நன்ன ஒற்றிகொடாவாங் நன்னகூடெ தென்னெ குளுது தீனி திந்நண்டித்தீனெ.
ஹிந்தெ ஏசு, தனங்ங ஈ லோகந்த புட்டு சொர்க்காக ஹோப்பத்துள்ளா ஜின அடுத்துத்து ஹளத்தாப்பங்ங, எருசலேமிக ஹோப்பத்தெ தீருமானிசிதாங்.
நா நன்ன அப்பன சினேகிசீனெ ஹளியும், அப்பாங் நன்னகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ கீதீனெ ஹளியும், ஈ லோகக்காரு அறீக்கு; அதங்ங பேக்காயாப்புது இதொக்க சம்போசுகு ஹளி ஹளுது; ஏளிவா! இல்லிந்த ஹோப்பும்!” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
பேதுரு திரிஞ்ஞு நோடங்ங, ஏசிக சினேகுள்ளா சிஷ்யனும் ஏசினகூடெ பொப்புது கண்டாங்; அவங் தென்னெயாப்புது ஏசும், சிஷ்யம்மாரும் கடெசி தீனிதிம்பத்தெ குளுதிப்பங்ங ஏசின மாறிக சார்ந்நு குளுதட்டு, “எஜமானனே! நின்ன ஒற்றிகொடாவாங் ஏற?” ஹளி கேட்டாவாங்.
அதங்ங பவுலு, “நிங்க அத்து, சுருத்து, நன்ன மனசின கலக்குது ஏக்க? எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்திகபேக்காயி நா எருசலேமாளெ கெட்டத்தெ மாத்தற அல்ல, சாயிவத்தெகூடி தயாராப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.