45 ஹிந்திகும் ஏசு சிஷ்யம்மாரப்படெ பந்தட்டு, “நிங்க ஈகளும் ஒறங்ஙிண்டிப்புதோ? இத்தாக நோடிவா; மனுஷனாயி பந்தா நன்ன துஷ்டம்மாராகையி ஹிடுத்து கொடத்துள்ளா சமெஆத்து.
அதங்ங ஏசு, “நிங்க பட்டணாக ஹோப்பதாப்பங்ங அல்லி பிறித்தியேகிச்சு ஒந்து ஆளா காணக்கெ; அவனகூடெ, ‘நின்ன ஊரின நா நன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ பஸ்கா சத்திய திம்பத்துள்ளா சமெஆத்து; அதங்ஙபேக்காயி நா அல்லிக பந்நீனெ’ ஹளி நங்கள குரு ஹளிதீனெ ஹளி அவனகூடெ ஹளிவா!” ஹளி ஹளிதாங்.
“எருடு ஜின களிவங்ங பஸ்கா உல்சாக பொப்பத்தெ ஹோத்தெ ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ; அம்மங்ங மனுஷனாயி பந்தா நன்ன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லத்தெபேக்காயி ஏல்சிகொடுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்களபுட்டு ஹோயி, மூறாமத்த பரசும் அதே ஹாற ஹளி பிரார்த்தனெ கீதாங்.
ஏளிவா! ஏளிவா! ஹோப்பும்; இத்தோல! நன்ன ஒற்றிகொடாவாங் அரியெபந்து எத்தி களிஞத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
கொறச்சு ஆச்செபக்க ஹோயி, முட்டுகுத்தி கவுந்நு பித்தட்டு, “நன்ன அப்பா! எல்லாம் நின்னகொண்டு பற்றுகு; பற்றுதுட்டிங்ஙி ஈ கஷ்ட நன்னபுட்டு நீஙட்டெ; எந்நங்ஙும் நன்ன இஷ்ட அல்ல; நின்ன இஷ்டப்பிரகார தென்னெ நெடெயட்டெ” ஹளி பிரார்த்தனெ கீதாங்.
நா ஜினோத்தும் நிங்களகூடெதால அம்பலதாளெ உபதேச கீதண்டித்துது? அம்மங்ங ஏனாக நன்ன ஹிடிப்பத்தெ பாராத்துது? எந்நங்ங, ஈக நிங்கள சமெயும், இருட்டின அதிகாரும் ஆப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “மனுஷனாயி பந்நாவங்ங பெகுமான கிட்டத்துள்ளா சமெஆத்து.
“ஈக நன்ன மனசு சங்கடபட்டாதெ, நா ஏன ஹளுது? ‘அப்பா ஈ கஷ்டந்த நன்ன காத்தணுக்கு’ ஹளி கேளுனோ? இல்லெ! கஷ்ட சகிப்பத்தெ பேக்காயாப்புது நா ஈ பூமிக பந்திப்புது” ஹளி ஹளிட்டு,
பஸ்கா உல்சாக தொடங்ஙுதன முச்செ ஏசு, தாங் ஈ லோகதபுட்டு தன்ன அப்பனப்படெ ஹோப்பத்துள்ளா சமெஆத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஈ லோகதாளெ இப்பா தன்ன ஜனங்ஙளாமேலெ சினேக காட்டிண்டித்தா ஏசு, கடெசிவரெட்டும் ஆக்கள சினேகிசிதாங்.
ஏசு இந்த்தெ ஒக்க கூட்டகூடிகளிஞட்டு ஆகாசத நோடிட்டு, “அப்பா! சமெஆத்து; நின்ன மங்ங நின்ன பெகுமானிசத்தெபேக்காயி, நீ நின்ன மங்ஙன பெகுமானபடுசு.