38 எந்தட்டு ஏசு ஆக்க மூறாளாகூடெ “நன்ன மனசினாளெ ஜீவங் ஹோப்பா ஹாற உள்ளா சங்கட உட்டாயி ஹடதெ; அதுகொண்டு நிங்க இல்லி ஒறங்ஙாதெ குளுதிரிவா” ஹளி ஹளிட்டு,
அதுகொண்டு ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; மனுஷனாயி பந்தா நா திரிச்சு பொப்பா ஜினும், நேரம் நிங்காக கொத்தில்லல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்க மூறாளாகூடெ, “நன்ன மனசினாளெ ஜீவங் ஹோப்பா ஹாற உள்ளா சங்கட உட்டாயி ஹடதெ; அதுகொண்டு நிங்க இல்லி ஒறங்ஙாதெ குளுதிரிவா” ஹளி ஹளிட்டு,
“ஈக நன்ன மனசு சங்கடபட்டாதெ, நா ஏன ஹளுது? ‘அப்பா ஈ கஷ்டந்த நன்ன காத்தணுக்கு’ ஹளி கேளுனோ? இல்லெ! கஷ்ட சகிப்பத்தெ பேக்காயாப்புது நா ஈ பூமிக பந்திப்புது” ஹளி ஹளிட்டு,
நங்காக அந்த்தல பெகுமானப்பட்டா ஜீவித தப்பத்தெ பேக்காயி, தெய்வ தன்ன சொந்த மங்ங ஹளிகூடி நோடாதெ, நங்காக பேக்காயி தந்திப்பங்ங, அதனகூடெ மற்றுள்ளா எல்லதும் தாராதிக்கோ?
ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க எல்லாரும், கிறிஸ்தினகொண்டு தெய்வதகூடெ சேரத்தெ பேக்காயிற்றெ, குற்ற ஒந்தும் கீயாத்த ஏசின நங்காக பேக்காயி குற்றக்காறனாயிற்றெ தெய்வ மாடித்து; அந்த்தெ ஆப்புது நங்க எல்லாரும் நீதிமான்மாராயிற்றெ ஆயிப்புது.
மரதமேலெ தூஙிதாக்க ஒக்க சாப ஹிடுத்தாக்களாப்புது ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா ஹாற தென்னெ, கிறிஸ்து நங்காக பேக்காயி சாபத ஏற்றெத்தி, ஆ நேமதாளெ ஹளிப்பா சாபந்த நங்கள ஹிடிபுடிசிதாங்.
ஹளே ஜீவிதாக நங்க சத்தாக்கள ஹாரும், ஹொசா ஜீவிதாக நங்க ஜீவோடெ இப்பாக்கள ஹாரும் ஜீவுசத்தெபேக்காயிற்றெ, ஏசுக்கிறிஸ்து தன்ன மேலாமேலெ நங்கள தெற்று குற்றத ஒக்க ஏற்றெத்தி குரிசுமரதமேலெ சத்தாங்; அந்த்தெ தன்ன பாசண்டிகொண்டாப்புது நங்க எல்லாரிகும் சுக கிட்டிது.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசுக்கிறிஸ்து நங்க கீதா குற்றாகபேக்காயி ஒந்து பரச சத்துகளிஞுத்து; சத்தியநேரு உள்ளாவனாயிப்பா கிறிஸ்து, சத்தியநேரு இல்லாத்த நங்கள எல்லாரினும் தெய்வதகூடெ சேர்சத்தெ பேக்காயாப்புது சத்துது; ஜனங்ஙளு கிறிஸ்தின சரீரத மாத்தற கொந்துரு; எந்நங்ங தன்ன ஆல்ப்மாவு ஜீவோடெ தென்னெ உட்டாயித்து.
எல்லதங்ஙும் முடிவு ஆயிஹோத்து; அதுகொண்டு நிங்க ஏகோத்தும் சொந்த ஆசெத அடக்கி, சுபோத உள்ளாக்களாயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டிரிவா.