அந்த்தெ பவுலு, சத்திய ஜீவிதாதபற்றியும், அச்சடக்கதபற்றியும், இனி பொப்பத்துள்ளா காலத ஞாயவிதிபற்றியும் கூட்டகூடதாப்பங்ங, பெலிக்ஸிக அஞ்சிக்கெ ஹுக்கித்து; அம்மங்ங அவங் பவுலாகூடெ, “மதி, மதி! ஈக நீ ஹோயுடு; நனங்ங சவேரி கிட்டதாப்பங்ங நின்ன ஊளக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்.