12 இவ, முன்கூட்டி நன்ன அடக்க கீவத்துள்ளா சடங்ஙிக பேக்காயிற்றெ ஆப்புது ஈ தைலத நன்னமேலெ ஹுயிதிப்புது.
இவ, தன்னகொண்டு ஆப்புதன கீதா; நன்ன அடக்க கீவத்துள்ளா சடங்ஙின முன்கூட்டி கீவத்தெபேக்காயி நன்னமேலெ தைலத கொண்டுபந்து ஹுயிதுதாளெ.
ஒழிவுஜின களிஞட்டு சந்நேராக, மகதலா மரியாளும், யாக்கோபின அவ்வெ மரியாளும், சலோமியுங்கூடி, ஏசின சவதமேலெ உஜ்ஜத்தெபேக்காயி, வாசனெ உள்ளா தைலத பொடிசிண்டு பந்துரு.
எந்தட்டு ஆக்க எல்லாரும் திரிஞ்ஞு ஹோயி, ஏசின கல்லறெயாளெ கீவத்துள்ளா சடங்ஙிக பேக்காயி வாசனெ தைலதும், சாம்பிராணியும் ஒக்க தேருகூட்டி பீத்தட்டு, தெய்வத நேமப்பிரகார ஒழிவுஜினதாளெ ஒந்து கெலசும் கீவத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டு அந்து ஒழிஞ்ஞித்துரு.
அம்மங்ங ஏசு, “அவள ஏனாக நிங்க ஜாள்கூடுது? நன்ன அடக்க கீவத்துள்ளா ஜினாளெ கீவத்துள்ளா சடங்ஙின முன்கூட்டி கீதாளெ.