7 அம்மங்ங ஹெண்ணு மக்க ஒக்க பிரிக, பிரிக எத்து, ஆக்காக்கள பொளுக்கு ஹிடிசிபீப்பத்தெ நோடிரு.
“அந்தத்த ஜினாளெ சொர்க்கராஜெ எந்த்தெ இக்கு ஹளிங்ங, மொதேஜின மொதேகாற ஹைதன மண்டாகாக கூட்டிண்டுபொப்பத்தெ பேக்காயி, மொதேகார்த்தி ஹெண்ணின கூட்டுக்கார்த்தியாடுரு ஹத்து ஹெண்ணு மக்க பொளுக்கு ஹிடுத்தண்டு ஹோதுரு;
பாதிராத்திரி ஆப்பதாப்பங்ங, ‘மொதேகாறஹைதாங் பந்நீனெ; ஏளிவா! ஏளிவா! ஆக்கள சீகருசத்தெ ஹோப்பும்’ ஹளி ஒப்பாங் ஹளிதாங்.
புத்தியில்லாத்த ஈ ஹெண்ணு மக்க புத்தி உள்ளாக்களகூடெ, ‘நிங்களகையி இப்பா எண்ணெயாளெ நங்காக கொறச்சு தரிவா, நங்கள பொளுக்கு கெடத்தெஆத்து’ ஹளி ஹளிரு.
ஒந்து மொதலாளி, தன்ன கெலசகாறன ஊரினாளெ புட்டட்டு ஒந்து மொதெ ஊரிக ஹோதாங் ஹளி பீத்தணிவா! அவங் ஏது சமெயாளெ திரிச்சு பந்தட்டு ஹடி தட்டிங்ஙும், ஹடி தொறெவத்தெ காத்திப்பா கெலசகாறன ஹாற, நிங்க தயாராயி இரிவா. நிங்கள பொளுக்கு கெட்டு ஹோகாதெ காத்தணிவா.
சினேகுள்ளாக்களே, ஹொசா பூமியும், ஹொசா ஆகாசங்ஙளும் பொக்கு ஹளி காத்திப்புதுகொண்டு, தெய்வத காழ்ச்செயாளெ தெற்று குற்ற இல்லாத்தாக்களாயி, சமாதானத்தோடெ ஜீவுசத்தெ ஜாகர்தெயாயிற்றெ இரிவா.
அதுகொண்டு, கொறச்சு உஷாருள்ளாவனாயிரு; சாயிவா நெலெயாளெ உள்ளுதன ஒக்க கொறச்சுகூடி சக்தி பருசு; ஏனாக ஹளிங்ங, நன்ன தெய்வத முந்தாக நின்ன பிறவர்த்தி ஒக்க திருப்தி இல்லாத்துதாயிற்றெ நா கண்டிங்.