6 பாதிராத்திரி ஆப்பதாப்பங்ங, ‘மொதேகாறஹைதாங் பந்நீனெ; ஏளிவா! ஏளிவா! ஆக்கள சீகருசத்தெ ஹோப்பும்’ ஹளி ஒப்பாங் ஹளிதாங்.
அம்மங்ங, நா நன்ன தூதம்மாரா ஹளாயிப்பிங்; ஆக்க பூமித ஒந்து கோடிந்த ஹிடுத்து இஞ்ஞொந்து கோடியட்ட ஹோயி, நா தெரெஞ்ஞெத்திதா ஜனங்ஙளா நாக்கு திக்கிந்தும் கூட்டி சேர்சத்தெ பேக்காயி கொளலு உருசிண்டு பொப்புரு.
அதுகொண்டு நிங்களும் ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங மனுஷனாயி பந்தா நா, நிங்க ஒப்புரும் பிஜாருசாத்த சமெயாளெ ஆயிக்கு பொப்புது.”
“அந்தத்த ஜினாளெ சொர்க்கராஜெ எந்த்தெ இக்கு ஹளிங்ங, மொதேஜின மொதேகாற ஹைதன மண்டாகாக கூட்டிண்டுபொப்பத்தெ பேக்காயி, மொதேகார்த்தி ஹெண்ணின கூட்டுக்கார்த்தியாடுரு ஹத்து ஹெண்ணு மக்க பொளுக்கு ஹிடுத்தண்டு ஹோதுரு;
“மனுஷனாயி பந்தா நா பெகுமானத்தோடெ, நன்ன தூதம்மாராகூடெ பொப்பதாப்பங்ங, மதிப்புள்ளா சிம்மாசனதமேலெ குளுதண்டு பொப்பாங்.
அந்த்தெ ஆக்க மொதேகாறிக பேக்காயி கொறேநேர ஒந்து சலதாளெ காத்தித்துரு; எந்நங்ங மொதேகாறஹைதாங் பொப்பத்தெ கொறச்சு தாமச ஆயிண்டுஹோத்து. அதுகொண்டு ஆக்க எல்லாரும் குளுதாடெ தென்னெ ஒறங்ஙிண்டுஹோதுரு.
அம்மங்ங ஹெண்ணு மக்க ஒக்க பிரிக, பிரிக எத்து, ஆக்காக்கள பொளுக்கு ஹிடிசிபீப்பத்தெ நோடிரு.
அம்மங்ங தெய்வ அந்துதென்னெ அவனகூடெ, ‘ஏய் புத்தி இல்லாத்த முட்டாளே! நீ இந்து சந்தெக சத்தண்டுஹோதங்ங நீ சேகரிசி பீத்தா சொத்துமொதுலு ஒக்க ஏறங்ங ஹோயி சேருகு?’ ஹளி கேட்டுத்து.
அவங் பிஜாருசாத்த சமெயாளெ அவன மொதலாளி பந்தட்டு, அவன ஹிடுத்து ஒள்ளெ சிட்ச்செ கொட்டு, தெய்வ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்கள கூட்டதாளெ அவன ஏல்சுவாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசு ஆகாசந்த பொப்பா சமெயாளெ இத்தோல! ஏசு பந்நீனெ ஹளி ஹளா ஒச்செயும், பிரதான தூதன ஒச்செயும், தெய்வத கொளலு ஒச்செயும் கேளுகு; ஆ சமெயாளெ ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயித்து, சத்தண்டுஹோதாக்க ஒக்க முந்தெ ஜீவோடெ ஏளுரு.
எந்நங்ங ஏசுக்கிறிஸ்து ஆ ஜினாளெ ஒப்பங்ஙும் அறியாத்தஹாற கள்ளம்மாரா ஹாற ஆப்புது பொப்புது; அம்மங்ங ஆகாசங்ஙளொக்க பயங்கர எரெச்சலோடெ மாறி, ஒந்தும் இல்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு; பூமியாளெ உள்ளுதும், ஆகாசாளெ உள்ளுதும் ஒக்க பெந்து உரிகிண்டுஹோக்கு; எந்நங்ங பூமியாளெ நெடதா காரெ எல்லதும் ஞாயவிதித முந்தாக பொக்கு.
“இத்தோல! நா கள்ளன ஹாற பொப்பத்தெ ஹோதீனெ; மான காம்பா ஹாற பொருமேலோடெ நெடியாதெ, சிர்தெயோடெ துணி ஹைக்கி நெடிவாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது.”