45 அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ பாவப்பட்ட ஈக்களாளெ ஒப்பங்ங நிங்க ஏனொக்க கீயாதெ இத்துறோ அது நனங்ங கீயாத்துதன சம தென்னெயாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
தெய்வ ஹளிதா காரெபற்றி கூட்டகூடா ஒந்து பொளிச்சப்பாடித அங்ஙிகரிசாவங்ங பொளிச்சப்பாடிகுள்ளா பல கிட்டுகு; சத்தியநேரு உள்ளாவன அங்ஙிகரிசாவங்ங சத்தியநேரு உள்ளாவங்ங கிட்டா பல கிட்டுகு.
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
அம்மங்ங ஆக்க, ‘எஜமானனே! நின்ன ஹொட்டெஹசி உள்ளாவனாயும், தாக உள்ளாவனாயும், அன்னியனாயும் துணி இல்லாத்தாவனாயும், சுக இல்லாத்தாவனாயும், ஜெயிலாளெ இப்பாவனாயும் எந்த நங்க கண்டட்டு ஒந்து சகாயும் கீது தாராதெ ஹோதும்?’ ஹளி கேளுரு.
அந்த்தெ இந்த்தலாக்க ஒக்க நித்திய சிட்ச்செகும், ஒள்ளேக்க ஒக்க நித்திய ஜீவிதாகும் ஹோப்புரு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
அம்மங்ங அவங் “எஜமானனே, நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங எஜமானு, “நீ பேதெனெபடுசா ஏசு, தென்னெயாப்புது நா” ஹளி ஹளிதாங்.
மனசொறப்பில்லாத்த அவங் நின்ன ஹேதினாளெ தெற்று கீவத்தெ எடெயாதங்ங, நீனும் கிறிஸ்திக எதிராயிற்றுள்ளா தெற்று கீவுதாப்புது.