4 எந்நங்ங புத்தி உள்ளாக்க பொளுக்கும், குப்பியாளெ எண்ணெயும் எத்திண்டு ஹோதுரு.
“எந்நங்ங, ஆடின செந்நாயெகூட்டத எடநடுவு ஹளாயிச்சு புடா ஹாற நா நிங்கள ஹளாயிச்சு புடுதாப்புது; அதுகொண்டு புறாவின ஹாற ஒள்ளெ மனசுள்ளாக்களாயும், ஹாவின ஹாற கீயிஓர்மெ உள்ளாக்களாயும் நெடதணிவா.
ஆக்களாளெ ஐது ஹெண்ணு மக்க புத்தி இல்லாத்தாக்களாயித்துரு; ஐது ஹெண்ணு மக்க புத்தி உள்ளாக்களாயித்துரு.
புத்தியில்லாத்தாக்க, பொளுக்கு மாத்தற எத்திண்டு ஹோதுரு; அதங்ஙுள்ளா எண்ணெ கொண்டு ஹோயிபில்லெ.
அந்த்தெ ஆக்க மொதேகாறிக பேக்காயி கொறேநேர ஒந்து சலதாளெ காத்தித்துரு; எந்நங்ங மொதேகாறஹைதாங் பொப்பத்தெ கொறச்சு தாமச ஆயிண்டுஹோத்து. அதுகொண்டு ஆக்க எல்லாரும் குளுதாடெ தென்னெ ஒறங்ஙிண்டுஹோதுரு.
“அதுகொண்டு நா ஹளா ஈ வாக்கு கேட்டு, அதனபிரகார கீவாக்க ஏறோ ஆக்க பாறெக்கல்லாமேலெ அஸ்திவார ஹைக்கி மெனெகெட்டிதா புத்தி உள்ளா மனுஷங்ங சமாக உள்ளாக்களாப்புது.
தெய்வ ஹளாய்ச்சட்டு பந்நாவாங் தெய்வத வாக்கினபற்றி கூட்டகூடிண்டிப்பாங்; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ அவங்ங தன்ன ஆல்ப்மாவின அளவில்லாதெ கொட்டுஹடதெ.
எந்நங்ங நிங்க, சொந்த ஆசெபிரகார நெடத்தெ உள்ளாக்களல்ல; தெய்வத பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நிங்கள ஒளெயெ உள்ளுதுகொண்டு, ஆ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின இஷ்டப்பிரகார ஜீவிசீரெ; அதுகொண்டாப்புது பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு இல்லாத்தாவன தெய்வாக ஏற்றாவனல்ல ஹளி ஹளுது.
அதுமாத்தறல்ல, தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்கள மனசினாளெ தந்து, நங்கள தனங்ங சொந்தக்காறாயிற்றெ மாடி, தாங் தரக்கெ ஹளிதா எல்லா அனுக்கிரகதும் தீர்ச்செயாயிற்றெ தப்பிங் ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பும் பரிசிஹடதெ.
நிங்க எந்த்தெ திரிச்சறிவுது ஹளிங்ங, ஏசு ஹளாயிச்சா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின அபிஷேக நிங்காக கிட்டிதுகொண்டாப்புது இதொக்க திரிச்சறிவத்தெ பற்றுது.
தெய்வ நிங்காக தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின தந்து, தன்ன மக்களாயிற்றெ நிங்கள கைக்கொண்டிப்பா ஹேதினாளெ பொள்ளு ஏது, சத்தியநேரு ஏது ஹளி ஒப்புரும் நிங்காக ஹளிதருக்கு ஹளி இல்லெ; ஆ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு ஹளா ஹாற தென்னெ நிங்க ஜீவிசிங்ஙமதி; நிங்கள ஒப்புரும் ஏமாத்தத்தெ பற்ற.
இந்த்தலாக்கள ஒளெயெ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு இல்லாத்துதுகொண்டு, சொந்த புத்தியாளெ நெடதண்டு சபெயாளெ கலக உட்டுமாடி பிரிப்பாக்களாப்புது.