Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




மத்தாயி 25:34 - Moundadan Chetty

34 எந்தட்டு ராஜாவாயிப்பா அவங்: தன்ன பலபக்க நிந்திப்பாக்களகூடெ, ‘நன்ன அப்பனகையிந்த அனுக்கிரக பொடிசிதாக்களே, பரிவா! லோக உட்டாதா ஜினந்த ஹிடுத்து நிங்காகபேக்காயி ஒரிக்கிபீத்திப்பா ராஜெத ஹிடுத்து எத்தியணிவா;

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




மத்தாயி 25:34
68 Iomraidhean Croise  

எந்த்தெ ஹளிங்ங, “ஈ லோக உட்டாதுது மொதல்கொண்டு உள்ளா மறெஞ்ஞிப்பா மர்மத ஒக்க கதெமூலமாயிற்றெ மாத்தறே கூட்டகூடுவிங்” ஹளி பொளிச்சப்பாடி ஹளிதா வாக்கு ஒக்க இந்த்தெ நிவர்த்திஆத்து.


“நன்ன ஹேதினாளெ, ஏரிங்ஙி தன்ன ஊரு, அண்ணதம்மந்தீரு, அக்கதிங்கெயாடுரு, அப்பாங், அவ்வெ, மக்க, சல, இதொக்க புட்டு பந்தாக்காக, நூரு பங்கிக கூடுதலு பல கிட்டுகு, நித்திய ஜீவிதும் கிட்டுகு.


அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா கஷ்டப்படா ஹாற நிங்களும் கஷ்டப்படுரு; எந்நங்ஙும் நன்ன பலபக்கும், எடபக்கும் குளிவத்தெ, நன்ன அப்பாங் ஏறனொக்க ஒரிக்கி பீத்துதீனெயோ ஆக்கள அல்லாதெ பேறெ ஒப்புறினும் அல்லி குளுசுது நன்ன கெலச அல்ல” ஹளி ஹளிதாங்.


பொளிச்சப்பாடி ஹளிது ஏன ஹளிங்ங, “சியோன் மகளாகூடெ ஹளிவா! இத்தோல! நிங்கள ராஜாவு நிங்களப்படெ பந்நீனெ; அவங் சாந்தசொபாவ உள்ளாவனாயிற்றெ களுதெமேலெ ஹத்திகுளுது பந்நீனெ, களுதெமறிமேலெ ஹத்திகுளுது பந்நீனெ.”


மொதலாளி அவனகூடெ, ‘ஒள்ளேதாத்து! நீ சத்தியநேரு உள்ளா கெலசகாறனாப்புது; நா நின்னகையி ஏல்சிதா சிண்ட பொருப்பினாளெ நீ சத்தியநேராயிற்றெ கீதுதுகொண்டு, நின்னகையி தொட்ட, தொட்ட பொருப்பின ஏல்சிதப்பிங், நின்ன எஜமானனாயிப்பா நன்ன சந்தோஷதாளெ ஒக்க நினங்ஙும் பங்குட்டு’ ஹளி ஹளிதாங்.


எஜமானு அவனகூடெ, ‘ஒள்ளேதாத்து! நீ சத்தியநேரு உள்ளா கெலசகாறனாப்புது; நா நின்னகையி ஏல்சிதா சிண்ட பொருப்பினாளெ சத்தியநேராயிற்றெ கீதுதுகொண்டு, நின்னகையி தொட்ட, தொட்ட பொருப்பின ஏல்சிதப்பிங்; நின்ன எஜமானனாயிப்பா நன்ன சந்தோஷதாளெ ஒக்க நினங்ஙும் பங்கு உட்டு’ ஹளி ஹளிதாங்.


அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.


எந்தட்டு ராஜாவு எடபக்க இப்பாக்களகூடெ, ‘சாபஹிடுத்தாக்களே! நன்னபுட்டு, ஹோயிவா; செயித்தானிகும் அவன தூதம்மாரிகும் பேக்காயி ஒரிக்கிபீத்திப்பா ஒரிக்கிலும் கெடாத்த கிச்சிக ஹோயிவா.


எந்தட்டு ஏசின மரண சிட்ச்செக காரண அறிவத்தெபேக்காயி “இவங் யூதம்மாரா ராஜாவாயிப்பா ஏசு” ஹளி ஒந்து ஹலெயெதமேலெ எளிதி, ஏசின தெலெமேலேக, குரிசாமேலெ தூக்கி பீத்துரு.


ஈ நேமதாளெ இப்பா எல்லதனாளெயும் ஒந்து சிண்ட காரெ ஆதங்ஙும் அதன கைகொள்ளாதெ மனுஷரிக படிசிகொட்டுதுட்டிங்ஙி அவங் சொர்க்கராஜெயாளெ எல்லாரினகாட்டிலும் மதிப்பு இல்லாத்தாவனாப்புது; எந்நங்ங அதனாளெ இப்பா எல்லதனும் கைக்கொண்டு செரியாயிற்றெ படிசிகொடாவாங் சொர்க்காளெ எல்லாரினகாட்டிலும் மதிப்புள்ளாவனாயி இப்பாங்.


எந்தட்டு ஏசு, அல்லிந்த ஹொறட்டு ஹோப்பங்ங, பட்டெயாளெ ஒப்பாங் ஓடிபந்தட்டு ஏசின முந்தாக முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு, “ஒள்ளெ குருவே! நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஜீவித சொந்தமாடத்தெ நா ஏனொக்க கீயபேக்காத்து?” ஹளி கேட்டாங்.


எந்நங்ஙும், நன்ன பலபக்கும், நன்ன எடபக்கும் ஒப்பன குளுசத்தெ தீருமானிசுது நன்ன காரெ அல்ல; ஆ சல ஏறங்ங பேக்காயி தெய்வ ஒரிக்கி பீத்து ஹடதெயோ? ஆக்காகே அல்லி குளிவத்தெ பற்றுகொள்ளு” ஹளி ஹளிதாங்.


அதங்ங ஏசு, “அந்த்தெ ஆதங்ஙகூடி, தெய்வத வாக்கு கேட்டு, அதனபிரகார நெடிவாக்களாப்புது கூடுதலு அனுக்கிரக உள்ளாக்க” ஹளி ஹளிதாங்.


அதுகொண்டு ஈ பூமித நா உட்டுமாடிதா காலந்த ஹிடுத்து இந்துவரெட்ட நிங்கள கார்ணம்மாரு கொந்தாக்கள குற்றாக ஈக இப்பா நிங்கதென்னெ ஆப்புது உத்தரவாதி.


சிண்ட ஆடுகூட்டத ஹாற இப்பாக்களே! நிங்க அஞ்சுவாட. ஏனாக ஹளிங்ங சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ நிங்கள சினேகிசுதுகொண்டு, தன்ன ராஜெத நிங்காக தக்கு.


எந்தட்டு ஆக்க, “நங்கள எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பா ஈ ராஜாவிக பெகுமான உட்டாட்டெ! சொர்க்கதாளெ சமாதான உட்டாட்டெ! எல்லா பெகுமானும் தெய்வாக மாத்தற உட்டாட்டெ” ஹளி ஒச்செகாட்டி வாழ்த்தி பாடிரு.


அதங்ங நாத்தான்வேலு, “குரூ! நீ தெய்வத மங்ங! நீ இஸ்ரேலின ராஜாவாப்புது!” ஹளி ஹளிதாங்.


ஈத்தப்பனெ கூம்பு ஓலெத கையாளெ ஹிடுத்தண்டு, ஏசின முந்தாக ஹோயிட்டு, “ஓசன்னா! எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங பெகுமான உட்டாட்டெ; இஸ்ரேல்ஜனத ராஜாவின பெகுமானிசுவும்” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஆர்த்துரு.


அப்பா! ஈ லோக உட்டாப்புதன முச்செ நீ நன்னமேலெ சினேகபீத்து, நன்ன பெகுமானிசித்தெ. நீ நன்னகையி ஏல்சிதந்தா ஆள்க்காரும் ஆ பெகுமானத காம்பத்தெ பேக்காயிற்றெ, நா இப்பா சலாளெ ஆக்களும் நன்னகூடெ இருக்கு ஹளி நா ஆக்கிருசுதாப்புது.


ஆக்க “இவன ஆவிசெ இல்லெ! இவன ஆவிசெ இல்லெ! இவன குரிசாமேலெ தறீக்கு!” ஹளி ஆர்த்துரு; அதங்ங பிலாத்து, “நிங்கள ராஜாவின நா குரிசாமேலெ தறெப்பத்தெகோ?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங தொட்டபூஜாரிமாரு, “ராயனல்லாதெ நங்காக பேறெ ராஜாவு இல்லெ” ஹளி ஹளிரு.


லோகத தொடக்கமொதலு தாங் ஏனொக்க கீதீனெ ஹளி தெய்வாக கொத்துட்டு.


அதுகொண்டாப்புது தெய்வ, நிங்கள பேடாத்த பிறவர்த்தித ஒக்க நிங்கள புட்டு நீக்கி, நிங்கள எல்லாரினும் அனிகிருசத்தெ பேக்காயி தன்ன மங்ஙனாயிப்பா ஏசின ஜீவோடெ ஏள்சி முந்தெ நிங்களப்படெ ஹளாயிச்சிப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.


அந்த்தெ நங்க தெய்வத மக்களாப்புது ஹளிட்டுள்ளா அவகாச உள்ளாக்ளாயிப்பங்ங, அப்பங்ஙுள்ளா சொத்தினாளெ ஒக்க பங்கு உள்ளாக்களும் ஆப்புது; அதுகொண்டு நங்களும் ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹாற தென்னெ கஷ்டப்பட்டங்ஙே, கிறிஸ்திக கிட்டா பெகுமானதாளெ பங்குள்ளாக்களாயி ஆப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.


அதுகொண்டு கூட்டுக்காறே! நசிச்சு ஹோப்பத்துள்ளா ஈ சாதாரண சரீரங்கொண்டு தெய்வத ராஜெக ஹோப்பத்தெபற்ற; மறிச்சு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு கொண்டுள்ளா நசியாத்த சரீரங்கொண்டே தெய்வத ராஜெக ஹோப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.


அதுகொண்டாப்புது, தன்னமேலெ சினேக உள்ளாக்காக “தெய்வ ஏற்பாடு கீதுது ஒப்பன கண்ணிகும் கண்டுபில்லெ; ஒப்பன கீயிகும் எத்திபில்லெ; ஒப்பன மனசும் அது அருதுபில்லெ” ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.


அந்த்தெ அன்னேய கீவாக்க சொர்க்கராஜேக ஹோகரு ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ? ஏமாந்துடுவாட! ஜாகர்தெயாயிற்றெ இரிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, சூளெத்தர கீவாக்க, பிம்மத கும்முடாக்க, அசுத்தி உள்ளா சொய பெந்த உள்ளாக்க, கெண்டாயித்து ஹெண்ணாப்பத்தெ நோடாக்க, கெண்டும், கெண்டும் தம்மெலெ பிறித்திக்கேடு கீவாக்க, ஹெண்ணும், ஹெண்ணும் தம்மெலெ பிறித்திக்கேடு கீவாக்க,


ஹொட்டெகிச்சு, ஆளா கொல்லுது, சாராக குடிப்புது, கூத்தாட்ட இந்த்தல பலதும் தென்னெயாப்புது; அந்த்தல காரெ கீவாக்க ஒரிக்கிலும் தெய்வராஜெ ஒளெயெ ஹோப்பத்தெபற்ற ஹளி நா நேரத்தே ஹளித்திங்; ஈகளும் ஹளுதாப்புது.


ஏனாக ஹளிங்ங, பேசித்தர கீவுது, அத்தியாக்கிர காட்டுது, இந்த்தல பிறித்திகெட்டாக்களாயி ஜீவுசாக்க ஒக்க, தெய்வத அல்ல கும்முடுது, பிம்மத ஆப்புது கும்முடுது; அந்த்தலாக்க தெய்வராஜெக ஹோகாரரு ஹளிட்டுள்ளுது நிங்காக கொத்துட்டல்லோ!


ஏசினோடெ நங்க ஏகோத்தும் கஷ்ட சகிச்சுதுட்டிங்ஙி, தன்னோட ராஜெ பரிப்பத்தெகும் பற்றுகு; நங்க ஏசின பேடா ஹளி தள்ளித்துட்டிங்ஙி, தானும் நங்கள கொத்தில்லெ ஹளி ஹளுவாங்.


நா தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹாற ஜீவிசிதுகொண்டு ஜெயிப்பாக்காக கொடா ஒந்து கிரீட தெய்வ நனங்ஙபேக்காயி பீத்துஹடதெ; ஜனங்ஙளா ஞாயமாயிற்றெ விதிப்பா தெய்வ அவசான ஜினதாளெ அதன நனங்ங தக்கு; நனங்ங மாத்தறல்ல, ஏசு பொப்பா ஜின எந்த ஹளி ஆக்கிரகத்தோடெ காத்திப்பா எல்லாரிகும் கொடுகு.


தூதம்மாரு எல்லாரும் தெய்வாக சேவெகீவா ஆவிகளாப்புது; ரெட்ச்சிக்கப்படத்துள்ளா ஆள்க்காறிக சகாயகீவத்தெபேக்காயி தெய்வ ஹளாய்ச்சா ஆவிகளாப்புது ஆக்க.


எந்நங்ங ஆக்க, அதனகாட்டிலும் விஷேஷப்பட்ட ரஜெக ஆப்புது காத்தண்டிப்புது; அதாயது சொர்க்கராஜேக பேக்காயிற்றெ ஆப்புது காத்தண்டிப்புது; அதுகொண்டாப்புது ‘நா ஆக்கள தெய்வ’ ஹளி ஹளுதனபற்றி, தெய்வ நாணப்படாத்துது; ஆக்காகபேக்காயி தெய்வ ஒந்து பட்டணத ஒரிக்கி பீத்துஹடதெ.


தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா நங்க மாத்தறே ஆ சொஸ்த்ததெ உள்ளா ராஜெக ஹோப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு; நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்க அதன ஒளெயெ ஹோப்பத்தெபற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங, “நன்ன சொஸ்த்ததெ உள்ளா சலதாளெ நிங்க ஹுக்காரரு ஹளி நா அரிசதாளெ கல்பிசிதிங்” ஹளி தெய்வ ஹளிஹடதெ; எந்நங்ங, தெய்வ லோகத உட்டுமாடங்ஙே ஆ சொஸ்த்ததெகுள்ளா எல்லா கெலசதும், தீத்து பீத்திப்புதாப்புது.


ஏசு அந்த்தெ திரிச்சும், திரிச்சும் ஹரெக்கெ களிச்சித்தங்ங, லோக உட்டாதா காலந்த ஹிந்திகும், ஹிந்திகும் பாடுபடத்தெ வேண்டிபந்திக்கு; அதன பகராக லோக அவசான ஆப்பா ஈ காலதாளெ தெற்று குற்றத நீக்கத்தெ பேக்காயி ஒந்தேபரஸ தன்னதென்னெ ஹரெக்கெ களிப்பத்தெ லோகாக பந்துது.


நன்ன கூட்டுக்காறே கேளிவா! ஈ லோகாளெ தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா பாவப்பட்டாக்கள தென்னெயாப்புது தெய்வ ஹணகாறாயிற்றெ கண்டிப்புது; அந்த்தலாக்க தெய்வத சினேகிசி ஜீவுசுதுகொண்டு, ஆக்களாப்புது நேராயிற்றெ தெய்வத மக்க; அந்த்தலாக்காக ஆப்புது தன்ன ராஜெயாளெ ஜீவுசத்தெ ஹோப்பாக்க ஹளி தெய்வ ஒறப்பாயிற்றெ வாக்கு ஹளிப்புது.


அந்த்தெ நிங்க தெய்வத நம்பிதங்ஙுள்ளா பலமாயிற்றெ நிங்கள ஜீவிதாக ரெட்ச்செ கிட்டீதெ.


பகராக பகர துஷ்டத்தர கீயாதிரிவா; பகராக பகர பேடாத்த வாக்கு கூட்டகூடாதிரிவா; அதன பகராக ஆக்கள அனிகிரிசியுடிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள அனிகிருசத்தெ பேக்காயி ஊதிப்பா ஹேதினாளெ நிங்க மற்றுள்ளாக்கள அனிகிரிசிவா.


கொந்தா ஆடுமறியாயிப்பாவன ஜீவபுஸ்தகதாளெ, லோக உட்டுமாடிது மொதல்கொண்டே ஹெசறு இல்லாத்த எல்லாரும், அதன கும்முடுரு.


நீ கண்டா மிருக, முந்தெ ஜீவோடெ உட்டாயித்து; எந்நங்ங, ஈக அது ஜீவோடெ இல்லெ; அது பாதாள குளிந்த ஹிந்திகும் ஹத்திபொக்கு; எந்நங்ங, அது நசிச்சு ஹோக்கு; பூமி உட்டாதா காலந்தே ஜீவபுஸ்தகதாளெ ஹெசறு இல்லாத்த ஆள்க்காரு ஒக்க, நேரத்தெ இத்துதும், ஈக இல்லாத்துதும், இனி பொப்பத்துள்ளுதுமாயிப்பா ஆ, மிருகத கண்டு ஆச்சரியபடுரு.


அவன தொடெதமேலெயும், அவன துணிதமேலெயும், ராஜாதி ராஜாவு ஹளா ஹெசறும், எஜமானம்மாரிக ஒக்க எஜமானு ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறும் எளிதித்து.


ஜெயிப்பாக்காக எல்லா அனுக்கிரகங்ஙளும் கிட்டுகு; நா ஆக்கள தெய்வமாயி இப்பிங்; ஆக்களும், நன்ன ஜனமாயிற்றெ இப்புரு.


ஆ, ஜனங்ஙளா தெய்வாக கெலசகீவா ராஜாக்கம்மாராற்றும், பூஜாரிமாராயிற்றும் நேமிசத்தெ; ஆக்க, பூமியாளெ பரண நெடத்துரு” ஹளி பாடிரு.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan