11 கொறே களிவதாப்பங்ங, ஈ புத்தியில்லாத்த ஐது ஹெண்ணு மக்க பந்தட்டு, ‘எஜமானனே, எஜமானனே! ஹடி தொறெவா நங்களும் ஒளெயெ பந்நீனு’ ஹளி ஹளிரு.
“அந்தத்த ஜினாளெ சொர்க்கராஜெ எந்த்தெ இக்கு ஹளிங்ங, மொதேஜின மொதேகாற ஹைதன மண்டாகாக கூட்டிண்டுபொப்பத்தெ பேக்காயி, மொதேகார்த்தி ஹெண்ணின கூட்டுக்கார்த்தியாடுரு ஹத்து ஹெண்ணு மக்க பொளுக்கு ஹிடுத்தண்டு ஹோதுரு;
அம்மங்ங மொதேகாறஹைதாங் பந்தட்டு, ‘நேராயிற்றும் நிங்க ஏற ஹளியே நனங்ங கொத்தில்லெ’ ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க ஆமாரி கஷ்டப்பட்டு ஹோயி நோடிட்டும், ஆக்கள பாகுலு தெய்வ அடெச்சு பீத்துடுகு; அம்மங்ங ஆக்க, எஜமானனே, எஜமானனே! ஒம்மெ ஹடி தொறிக்கு; நங்களும் ஒளெயெ பந்நீனு ஹளி ஹளுரு; எந்நங்ங எஜமானு, நிங்க ஏது ராஜெக்காறோ? நனங்ங கொத்தில்லெ ஹளி ஹளுகு.