48 எந்நங்ங ஆ மேல்நோட்டக்காறங், துஷ்டனாயி இத்து, நன்ன எஜமானு ஈக ஒந்தும் பாரனாயிக்கு ஹளி தன்ன மனசினாளெ பிஜாரிசிண்டு,
அம்மங்ங ராஜாவு அவன ஊதுபரிசிட்டு, ‘நீ ஒந்து துஷ்ட கெலசகாறனாப்புது; நீ நன்ன காலிக பித்து கெஞ்சதாப்பங்ங நீ தப்பத்துள்ளா ஹணாக நா நின்ன ஷெமிச்சு கட ஒக்க தள்ளிதில்லே?
தன்ன சொத்துமொதுலு ஒக்க நோடத்தெபேக்காயி, அந்த்தல மேல்நோட்டக்காறனகையி தென்னெ, ஏல்சிகொடுவாங் ஹளி, நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
தன்ன கீளேக இப்பா கெலசகாறா ஹிடுத்து ஹுயிதண்டும், குடிகாறாகூடெ கூடி, தன்ன இஷ்டப்பிரகார திந்து குடுத்து மத்து ஹிடுத்தும் கூடித்தீனெ ஹளி பீத்தம்மு,
அதங்ங ஆ மொதலாளி அவனகூடெ, ‘நீ மடியனாப்புது; நீ கள்ள கெலசகாறங், நா நடாத்த சலந்த பறிப்பாவனும், பித்தாத்த சலந்த கூயிவாவனும் ஆப்புது ஹளி நினங்ங கொத்துட்டல்லோ?
எந்த்தெ ஹளிங்ங, மனுஷன மனசிந்த தென்னெயாப்புது, ஹொல்லாத்த சிந்தெ, சூளெத்தர, களவு, கொலெ, பேசித்தர, அத்தியாக்கிர, துஷ்டத்தர, சதி, பேடாத்த செலவு, ஹொட்டெகிச்சு, தூஷண, அகங்கார, அனிசரணெக்கேடு, இந்த்தெ உள்ளுதொக்க ஹொறெயெ கடது பொப்புது.
எந்நங்ங, மொதலாளி ஈக ஒந்து பாரனாயிக்கு ஹளி பிஜாரிசிண்டு, தன்ன இஷ்டப்பிரகார திந்து குடுத்து மத்துஹிடுத்து, ஹெண்ணாக கெண்டாக்க ஹளி நோடாதெ கெலசகாறா ஹிடுத்து ஹூயிவத்தெ கூடித்தங்ங,
அதங்ங ஆ ராஜாவு அவனகூடெ, ‘நீ கள்ள கெலசகாறனாப்புது; நீ ஹளிதா வாக்கு பீத்து தென்னெ நின்ன சிட்ச்சிசுவிங்; நா கொடாத்துதன கேளாவனும், பித்தாத்த சலந்த கூயிவாவனும் ஆப்புது ஹளி நினங்ங கொத்துட்டல்லோ?
ஏசும் தன்ன சிஷ்யம்மாரும் அந்து சந்தெக தீனிதிம்பத்தெ குளுதித்துரு; சீமோனின மங்ஙனாயிப்பா யூதாஸ்கறியோத்தின மனசினாளெ ஏசின ஒற்றிகொடுக்கு ஹளிட்டுள்ளா சிந்தெத செயித்தானு கொட்டித்தாங்.
அம்மங்ங பேதுரு அவனகூடெ, “அனனியா! சலமாறிதா ஹண ஒந்து பாக ஏமாத்திபீத்தட்டு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவனகூடெ பொள்ளு ஹளத்தெபேக்காயி, நின்ன மனசின செயித்தானிக புட்டுகொட்டுது ஏக்க?
அதுகொண்டு ஈகளே நின்ன துஷ்டமனசு மாற்றிட்டு, மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயி, ஒந்சமெ தெய்வ நின்ன மனசினாளெ உட்டாதா ஈ சிந்தெக மாப்பு தக்கு.