42 நா இஞ்ஞே சமெயாளெ பொப்பிங் ஹளிட்டுள்ளுது நிங்காக கொத்தில்லாத்துது கொண்டு ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா.
“ஆ ஜினாதும், ஆ சமெதும்பற்றி, நன்ன அப்பனாயிப்பா தெய்வாக மாத்தறே கொத்தொள்ளு, பேறெ ஒப்புரும் அறியரு; சொர்க்காளெ இப்பா தூதம்மாரிகும், தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா நனங்ஙும் கொத்தில்லெ.
கள்ளங் இஞ்ஞே சமெயாளெ பொப்பாங் ஹளிட்டுள்ளுது மெனெத ஒடமஸ்த்தாங் அருதித்தங்ங, அவங் அந்து சந்தெக ஒறங்ஙாதெ காவலு காத்தண்டிப்பாங் ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ?
அதுகொண்டு நிங்களும் ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங மனுஷனாயி பந்தா நா, நிங்க ஒப்புரும் பிஜாருசாத்த சமெயாளெ ஆயிக்கு பொப்புது.”
அந்த்தெ புத்தியில்லாத்த ஹெண்ணு மக்க எண்ணெ பொடுசத்தெ ஹோதுரு. ஆ சமெயாளெ தென்னெ மொதேகாற ஹைதனும் பந்துகளிஞுத்து; பொளுக்கு ஹிடிசி ஒரிங்ஙித்தா புத்தியுள்ளாக்க எல்லாரும் ஹைதனகூடெ மண்டாகத ஒளெயெ ஹோதுரு; பாகுலும் சாரிகளிஞுத்து.
அதுகொண்டு ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; மனுஷனாயி பந்தா நா திரிச்சு பொப்பா ஜினும், நேரம் நிங்காக கொத்தில்லல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
“அதுகொண்டு, நிங்க கள்ளு குடிப்புதனாளெயும், பெருந்தீனி திம்புதனாளெயும், லோகாளெ எந்த்தெஒக்க ஜீவுசுது ஹளிட்டுள்ளா பேஜாரதாளெயும், இறாதெ, தெய்வ ஞாயவிதிப்பா ஆ ஜினதாளெ நிங்க பிஜாருசாத்த சமெயாளெ, குடுங்ஙாதெ இருக்கிங்ஙி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இரிவா.
அதுகொண்டு இனி சம்போசத்தெ ஹோப்பா எல்லதங்ஙும் நிங்க தப்சி, மனுஷனாயி பந்தா நன்ன முந்தாக தைரெயாயிற்றெ நில்லுக்கிங்ஙி, நிங்க ஏகளும் பிரார்த்தனெ உள்ளாக்களாயி ஜாகர்தெயாயி நெடதணிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
முந்தெ முந்தெ நங்க ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்பதாப்பங்ங, ஏசு நங்கள பிரிக ரெட்ச்சிசுவாங் ஹளி பிஜாரிசித்தனல்லோ? எந்நங்ங ஈக அதனகாட்டிலும் பிரிக ரெட்ச்சிசுவாங் ஹளி பிஜாருசுக்கு; அதுகொண்டு ஆ பிஜாரதாளெ ஜீவுசா நிங்க ஒறக்கு மங்க்கினாளெ இப்பாக்களஹாற நெடியாதெ ஒள்ளெ ஒறக்கு தெளுதாக்களாயி நெடதணிவா.
உணர்வோடெ இரிவா; நம்பிக்கெயாளெ நெலச்சிரிவா; தைரெ உள்ளாக்களாயிரிவா; சக்தி உள்ளாக்களாயிரிவா.
ஆக்க எந்த்தெ ஜீவிசீரெ ஹளிங்ங, சந்தெக ஒறங்ஙாக்க ஆக்கள சுத்தூடு ஏன நெடதாதெ ஹளி அறியாதெ ஒறங்ஙாஹாரும், ஒப்புறிகும் அறிய ஹளி பிஜாரிசிட்டு இருட்டினாளெ பேடாத்த காரெ கீவாக்கள ஹாரும் ஆப்புது ஜீவுசுது; அதுகொண்டு நங்க ஆக்கள ஹாற நெடியாதெ, புத்தி தெளிஞ்ஞாக்களாயும், உணர்வுள்ளாக்களாயும் இருக்கு.
எல்லதங்ஙும் முடிவு ஆயிஹோத்து; அதுகொண்டு நிங்க ஏகோத்தும் சொந்த ஆசெத அடக்கி, சுபோத உள்ளாக்களாயி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டிரிவா.
நிங்கள சத்துருவாயிப்பா செயித்தானு கச்சிகீறா சிங்கத ஹாற நிங்கள நாசமாடத்தெ நோடீனெ; அதுகொண்டு வளரெ சிர்தெ உள்ளாக்களாயும், சுபோத உள்ளாக்களாயும் நெடதணிவா.
“இத்தோல! நா கள்ளன ஹாற பொப்பத்தெ ஹோதீனெ; மான காம்பா ஹாற பொருமேலோடெ நெடியாதெ, சிர்தெயோடெ துணி ஹைக்கி நெடிவாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது.”