21 ஏனாக ஹளிங்ங; தெய்வ லோகத உட்டுமாடிதா காலமொதலு, இதுவரெ சம்போசாத்துதும், இதுகளிஞட்டு சம்போசாத்ததுமாயிற்றுள்ளா பயங்கர உபத்தர ஆ, ஜினதாளெ உட்டாக்கு.
நிங்க ஓடிஹோப்புது மளெ காலதாளெயும், ஒழிவுஜினதாளெயும் சம்போசாதிருக்கிங்ஙி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா.
“ஆ கஷ்டங்ஙளு ஒக்க களிவதாப்பங்ங சூரியங் இருண்டண்டு ஹோக்கு; நெலாவின பொளிச்ச கெட்டு நச்சத்திரங்ஙளு கீளெ பூளுகு; ஆகாசாளெ இப்பா எல்லதும் குலுங்ஙுகு.
நிங்க ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, செல ஆள்க்காரு நிங்கள ஹிடுத்து யூதம்மாரா சங்காக ஏல்சிகொடுரு; ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனெயாளெபீத்து நிங்கள ஹுயிவுரு; நன்ன நம்பா ஹேதினாளெ நிங்கள கவர்னறா முந்தாகும், ராஜாவின முந்தாகும், சாட்ச்சியாயிற்றெ நிருத்துரு.
அம்மங்ங, அன்னிய ஜாதிக்காரு எருசலேம் பட்டணத ஒக்க ஹிடுத்து, செலாக்கள வாளாளெ பெட்டி கொல்லுரு; செலாக்கள அடிமெக்காறாயிற்றெ ஹிடுத்து கொண்டுஹோப்புரு; அந்த்தெ அன்னிய ஜாதிக்காறா கால நிவர்த்தி ஆப்பாவரெட்ட எருசலேம் பட்டணத ஆக்க சொவுட்டி நாசமாடுரு.”
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஈக ஆக்க தெய்வத ஒள்ளெவர்த்தமானத மற்றுள்ளா ஜாதிக்காறிக ஹளத்தெ பாடில்லெ ஹளி நங்கள தடுத்தீரெ; இந்த்தெ ஆக்கள ஜீவிதாளெ ஜினாக ஜினாக தெற்று குற்றத கூட்டிண்டு பந்தீரெ; கடெசிக ஆக்களமேலெ மொத்தமாயிற்றெ தெய்வத சிட்ச்செ பொக்கு.
பெட்டெந்நு, இடிமின்னலும், பயங்கர எரெச்சலும், பயங்கர பூமிகுலுக்கம் உட்டாத்து; பூமியாளெ மனுஷரு உட்டாதா காலமொதுலு இந்த்தெ ஒந்து பூமிகுலுக்க உட்டாயிப்புதே இல்லெ.
அதங்ங நா, “எஜமானனே! அது நினங்ங அறியக்கெயல்லோ?” ஹளி ஹளிதிங்; அதங்ங அவங், “ஈக்கொக்க வளரெ பயங்கர உபத்தரந்த கடதுபந்தாக்களாப்புது; ஆடுமறியாயிப்பாவன சோரெயாளெ ஆக்கள துணித கச்சி பொளிசிதாக்களாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.