17 ஆ சமெயாளெ தட்டும்பொறதமேலெ இப்பாவாங் கீளெ எறங்ஙி, மெனெந்த ஏனிங்ஙி எத்தத்தெ நில்லுவாட; அவங் அந்த்தே ஓடட்டெ.
நா நிங்களகூடெ இருட்டாளெ ஹளிதன நிங்க பொளிச்சதாளெ கூட்டகூடிவா; கீயாளெ சொகாரெயாயிற்றெ ஹளிதன மெனேமேலெ நிந்தட்டு எல்லாரும் கேளா ஹாற கூட்டகூடிவா.
யூதேயா தேசாளெ உள்ளாக்க, மலேக தப்பி ஓடி ஹோயுடிவா;
பைலினாளெ இப்பாவாங் அவன துணிமணி எத்தத்தெ ஊரிக திரிஞ்ஞு ஹோவாட; அந்த்தே ஓடட்டெ.
“அதுகொண்டு நா நிங்களகூடெ ஹளுதேன ஹளிங்ங, ஜீவோடெ இப்பத்தெபேக்காயி ஏன திம்புது? ஏன குடிப்புது ஹளியும், மேலிக ஏன ஹவுக்குது ஹளியும் நிங்க பேஜார ஹிடிவாட! தீனித காட்டிலும் ஜீவனும், மேலிக ஹவுக்கா துணிதகாட்டிலும் சரீரும் அல்லோ தொட்டுது?
அதுகொண்டு நிங்க இருட்டாளெ ஏன கூட்டகூடீரெயோ, அதொக்க ஒந்துஜின பொளிச்சாக பொக்கு; அதே ஹாற தென்னெ நிங்க மெனெ ஒளெயெ குளுது கீயாளெ சொகாரெயாயிற்றெ ஹளிதா எல்லா காரெயும் மெனேமேலெ நிந்தட்டு ஒச்செகாட்டி கூட்டகூடா ஹாற இக்கு.”
எந்நங்ங அல்லி ஆள்க்காறா தெரக்காயி இத்துதுகொண்டு, அவன ஒளெயெ கொண்டுஹோப்பத்தெ பற்றிபில்லெ; அதுகொண்டு ஆக்க ஆ மெனேமேலெ ஹத்தி மேல்தட்டின பொளிச்சட்டு, ஆ தண்டோடெ அவன ஏசின முந்தாக எறக்கிரு.
ஆக்க யாத்றெகீது, பிற்றேஜின யோப்பா பட்டணத அரியெ எத்திரு; ஆக மத்தினி ஹன்னெருடு மணி சமெ ஆயித்து; அம்மங்ங பேதுரு, பிரார்த்தனெ கீவத்தெபேக்காயி ஆ மெனெத தட்டும்பொறாக ஹத்தி ஹோதாங்.