9 ஈ பூமியாளெ ஒப்புறினும் நிங்க பிதாவே ஹளி ஊளுவாட; நிங்காக பிதாவாயிற்றெ இப்பாவாங் ஒப்பனே ஒள்ளு; அது சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வ தென்னெயாப்புது.
ஒப்புரும் நிங்கள மூப்பாங் ஹளி ஹளத்தெ புடுவாட; கிறிஸ்து ஒப்பனே நிங்க எல்லாரிகும் மூப்பனாயி இப்பாவாங்.
தெய்வத அறியாத்தாக்களாப்புது இதொக்க சிந்திசிண்டு பேஜார ஹிடுத்தண்டிப்புது; எந்நங்ங இதொக்க நிங்காக ஆவிசெ உட்டு ஹளி சொர்க்காளெ இப்பா நங்கள அப்பங்ங கொத்துட்டு.
துஷ்டம்மாராயி ஜீவுசா நிங்களே, நிங்கள மக்காக ஒள்ளெ ஒள்ளெ சாதெனெ கொடத்தெ அருதிப்பங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பாங், தன்னகூடெ கேளாக்காக ஒள்ளேதன கொடாதிப்பனோ? தீர்ச்செயாயிற்றும் கொடுவனல்லோ!
அந்த்தெ பவுலு ஆக்களகூடெ, “கூட்டுக்காறே, தொட்டாக்களே, நா ஹளா காரெ ஒம்மெ சமாதானமாயிற்றெ கேளிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்காக புத்தி ஹளிதப்பத்தெ ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு உட்டாக்கு; ஒந்து அப்பனஹாற நிங்கள நெடத்தத்தெ நானல்லாதெ பேறெ ஏற இத்தீரெ? ஏனாக ஹளிங்ங, நா கிறிஸ்தின பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத நிங்காக அறிசி, நிங்க கிறிஸ்தின மக்களாயிற்றெ ஹுட்டத்தெ ஆதுது நன்னகொண்டல்லோ!
“நா நிங்கள அப்பனாயி இப்பிங்; நிங்க நனங்ங மக்களாயிப்புரு” ஹளி சர்வசக்தி உள்ளா தெய்வ ஹளிஹடதெ.
ஈ லோகப்பிரகார உள்ளா அப்பனும், அவ்வெயும் நங்கள சிட்ச்சிசதாப்பங்ங, நங்க ஆக்கள அனிசரிசி நெடதீனு; அந்த்தெ இப்பங்ங சொர்க்காளெ இப்பா அப்பங்ங நங்க எத்தறெ மாத்தற அனிசரிசி நெடீக்கு?
நிங்க சிந்திசிநோடிவா! தெய்வ நங்கள ஒக்க தன்ன மக்களாப்புது ஹளி ஹளிப்பங்ங, தெய்வ நங்களமேலெ பீத்திப்பா சினேக ஏமாரி தொட்டுது? எந்நங்ங ஈ லோகாளெ உள்ளாக்க எல்லாரும் தெய்வத மக்க அல்லாத்துதுகொண்டு, ஆக்க தெய்வதபற்றி அறியரு; தெய்வதபற்றி அறியாத்துதுகொண்டு தெய்வத மக்களாயிப்பா நங்கள பற்றியும் கொத்தில்லெ.