32 ‘நா! அப்ரகாமின தெய்வும், ஈசாக்கின தெய்வும், யாக்கோபின தெய்வும் ஆப்புது’ ஹளி தெய்வ நிங்களகூடெ ஹளி ஹடதெயல்லோ? ஆ தெய்வ சத்தாக்கள தெய்வ அல்ல; ஜீவோடெ இப்பாக்கள தெய்வாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
சத்தாக்க ஜீவோடெ ஏளுதனபற்றி, தெய்வ ஹளிதன நிங்க தெய்வத புஸ்தகாளெ பாசிபில்லே?
அப்ரகாமு, ஈசாக்கு, யாக்கோபு ஹளா நங்கள கார்ணம்மாரா தெய்வ, தன்ன மங்ஙனாயிப்பா ஏசின பெகுமானிசித்து; எந்நங்ங நிங்க, ஆ ஏசின கொல்லத்தெபேக்காயி பிலாத்தினகையி ஏல்சிகொட்டுரு; பிலாத்து ஏசின புட்டுடுக்கு ஹளி தீருமான கீவதாப்பங்ங; அவன நங்காக ஆவிசெ இல்லெ; அவன புடுவாடா ஹளி நிங்க எதிர்த்து நிந்துரு.
அம்மங்ங, ‘நின்ன கார்ணம்மாராயிப்பா அப்ரகாமு, ஈசாக்கு, யாக்கோபு ஹளாக்கள தெய்வமாப்புது நா’ ஹளி தெய்வ கூட்டகூடா ஒச்செ கேட்டு அஞ்சி பெறச்சட்டு, மோசே அதன அரியெ ஹோயிபில்லெ.
எந்நங்ங ஆக்க, அதனகாட்டிலும் விஷேஷப்பட்ட ரஜெக ஆப்புது காத்தண்டிப்புது; அதாயது சொர்க்கராஜேக பேக்காயிற்றெ ஆப்புது காத்தண்டிப்புது; அதுகொண்டாப்புது ‘நா ஆக்கள தெய்வ’ ஹளி ஹளுதனபற்றி, தெய்வ நாணப்படாத்துது; ஆக்காகபேக்காயி தெய்வ ஒந்து பட்டணத ஒரிக்கி பீத்துஹடதெ.