25 அந்த்தெ இப்பங்ங ஒந்து ஊரின, ஏளு அண்ணதம்மந்தீரு இத்துரு; ஆக்களாளெ தொட்டாவாங் மொதேகளிஞு கொறச்சு கால இத்து, சத்தண்டுஹோதாங்; அவங்ங மக்க இல்லெ. அவன ஹிண்டுறா அவன தம்ம கெட்டத்தெ வேண்டிபந்துத்து.
“குரூ! ஒப்பாங் மொதெ களிஞட்டு மக்க ஒந்தும் இல்லாதெ சத்தண்டுஹோதங்ங, அவன ஹெசறிக மக்க உட்டாப்பத்தெ பேக்காயி, அவன தம்ம அவன ஹிண்டுறா மொதெகளிக்கு ஹளி மோசே, தெய்வத நேம புஸ்தகாளெ எளிதி பீத்துதீனல்லோ?
அந்த்தெ தென்னெ எறடாமாத்தாவாங், மூறாமாத்தாவாங் ஹளி, ஏளாளும் அவள கெட்டித்துரு; அந்த்தெ ஆக்க எல்லாரும் சத்தண்டுஹோதுரு.
மனுஷரு ஒந்தேபரஸ சத்தண்டு ஹோதீரெ; ஹிந்தெ ஆக்காக ஞாயவிதி பொக்கு; இது தென்னெயாப்புது ஆக்காக பீத்திப்பா பிறமாண.