24 “குரூ! ஒப்பாங் மொதெ களிஞட்டு மக்க ஒந்தும் இல்லாதெ சத்தண்டுஹோதங்ங, அவன ஹெசறிக மக்க உட்டாப்பத்தெ பேக்காயி, அவன தம்ம அவன ஹிண்டுறா மொதெகளிக்கு ஹளி மோசே, தெய்வத நேம புஸ்தகாளெ எளிதி பீத்துதீனல்லோ?
எந்தட்டு ஆக்க, தங்கள சிஷ்யம்மாரின ஏரோது கச்சிக்காறாகூடெ ஏசினப்படெ ஹளாய்ச்சுரு; ஆக்க ஒக்க ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “குரூ! நீ சத்தியநேரு உள்ளாவனாப்புது ஹளியும், தெய்வகாரெபற்றி சத்தியநேரோடெ நங்காக ஹளிதப்பாவனாப்புது ஹளியும், ஆளாநோடி கூட்டகூடாவனல்ல ஹளியும் நங்காக கொத்துட்டு.
அந்த்தெ இப்பங்ங ஒந்து ஊரின, ஏளு அண்ணதம்மந்தீரு இத்துரு; ஆக்களாளெ தொட்டாவாங் மொதேகளிஞு கொறச்சு கால இத்து, சத்தண்டுஹோதாங்; அவங்ங மக்க இல்லெ. அவன ஹிண்டுறா அவன தம்ம கெட்டத்தெ வேண்டிபந்துத்து.
“குரூ! தெய்வ நேமதாளெ பீத்து ஏது நேம முக்கியமாயிற்றெ உள்ளா நேம?” ஹளி கேட்டாங்.
அந்த்தெ சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பன இஷ்ட ஏன ஹளி அருது அதனபிரகார கீவாவனே சொர்க்கராஜேக ஹோப்பாங். அல்லாதெ பொருதே நன்னகூடெ எஜமானனே, எஜமானனே! ஹளி ஊதண்டிப்பா ஒப்பனும் சொர்க்கராஜேக ஹோகாரரு.
ஈக்க ஏசினகூடெ, “குரூ மொதெகளிச்சா ஒப்பாங், மக்க உட்டாப்புதன முச்செ சத்தண்டுஹோதங்ங, அவன தம்ம, அவன ஹிண்டுறா மொதெகளிச்சட்டு, அண்ணன ஹெசறிக மக்கள உட்டுமாடுக்கு ஹளி, மோசே நங்காக தந்தா நேமதாளெ எளிதிஹடுதெ.
ஆக்க ஏசினகூடெ, குரூ! ஒப்பாங் மொதெ களிஞட்டு மக்க ஒந்தும் இல்லாதெ சத்தண்டுஹோதங்ங, அவன ஹெசறிக மக்க உட்டாப்பத்தெ பேக்காயி, அவன தம்ம அவள மொதெகளிக்கு ஹளி மோசே பொளிச்சப்பாடித ஞாயப்பிறமாண புஸ்தகாளெ எளிதி பீத்துதீனல்லோ?
அந்த்தெ இப்பங்ங ஆ ஏளாளும் அவள கெட்டித்துறல்லோ! சத்தாக்க ஒக்க ஜீவோடெ ஏளதாப்பங்ங, அவ ஏறங்ங ஹிண்டுறாயிற்றெ இப்பா? ஹளி கேட்டுரு.
நிங்க நா ஹளிதன கேளாதெ பொருதே எஜமானனே, எஜமானனே! ஹளி நன்ன ஊளுது ஏக்க?