9 ஏசின முந்தாகும், ஹிந்தாகும் நெடிவாக்க ஒக்க, “தாவீதின மங்ஙங்ங ஓசன்னா! எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங பெகுமான உட்டாட்டெ, சொர்க்கதாளெ இப்பா தெய்வாகும் ஓசன்னா” ஹளி ஆர்த்துரு.
ஏசு எருசலேமிக பந்து எத்ததாப்பங்ங, ஆ பட்டணக்காரு எல்லாரும் அந்தபுட்டு, “இது ஏற, ஏறாயிக்கு?” ஹளி தம்மெலெ தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
ஏசு இந்த்தல அல்புதங்ஙளு கீவுதனும், “தாவீதின மங்ஙங்ங ஓசன்னா!” ஹளி சிண்டமக்க அம்பலதாளெ பாடிண்டிப்புதனும் ஒக்க தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் கண்டு அரிசஹத்திட்டு,
‘எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங அனுக்கிரக உட்டாட்டெ!’ ஹளி நிங்க ஹளா ஜினவரெட்டா, நிங்க நன்ன காணரு ஹளி நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ ஏசு அல்லிந்த ஹோப்பங்ங எருடு குருடம்மாரு, “தாவீதின மங்ஙா நங்களமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி ஊதண்டு ஏசின ஹிந்தோடெ ஹோதுரு.
இத்தோல! நிங்கள அம்பல ஒந்தும் இல்லாதெ, இடுது பொளிஞ்ஞு ஹாளாயிண்டு ஹோக்கு, ‘எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங அனுக்கிரக உட்டாட்டெ!’ ஹளி நிங்க ஹளா ஜினவரெட்டா, நிங்க நன்ன காணரு ஹளி நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.