40 அந்த்தெ இப்பங்ங, முந்திரிதோட்டத மொதலாளி பொப்பங்ங, ஆ பாட்டக்காறா ஏன கீவாங்?” ஹளி ஏசு கேட்டாங்.
முந்திரி பறிப்பா சமெ ஆப்பங்ங, ஆ மொதலாளி, தனங்ஙுள்ளா பாட்டபங்கு பொடிசிண்டு பொப்பத்தெபேக்காயி, தன்ன கெலசகாறா பாட்டக்காறப்படெ ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்.
எந்தட்டு, அவன ஹிடுத்து முந்திரிதோட்டத ஹொறெயெ கொண்டு ஹோயி கொந்து எருதுரு.
அதங்ங ஆக்க, “ஆ துஷ்டம்மாரா ஹிடுத்து தம்மகர்ம இல்லாதெ உபதரிசி, கொந்தட்டு, சமெ சமேக, ஒயித்தாயி பாட்ட தப்பத்தெ ஏற முந்தாக பந்தீரெயோ ஆக்களகையி முந்திரிதோட்டத ஏல்சிகொடுவாங்” ஹளி ஹளிரு.
அந்த்தெ இப்பங்ங முந்திரிதோட்டத மொதலாளி ஆக்கள ஏன கீவாங்? அவனே நேரிட்டு பந்து, ஆ பாட்டக்காறா கொந்தட்டு, பேறெ ஆள்க்காறா கையி தன்ன தோட்டத ஏல்சுவனல்லோ?
அந்த்தெ ஆயித்தங்ங, தெய்வத மங்ஙன காலாளெ தட்டிதாவங்ஙும், தன்ன சுத்திகரிசிதா ஒடம்படி சோரெத அசுத்தி ஹளி பிஜாரிசிதாவங்ஙும், தெய்வ தன்ன தயவுகாட்டி தந்தா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின அவமானபடிசிதாவங்ஙும் எத்தஹோற தொட்ட சிட்ச்செ கொடுக்கு ஹளி ஒம்மெ ஓர்த்துநோடிவா!