37 கடெசிக ஆ மொதலாளி ‘நன்ன மங்ஙனாதங்ஙும் மதிப்புரு’ ஹளி பிஜாரிசிட்டு, தன்ன மங்ஙன ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்.
அம்மங்ங ஆ மொதலாளி, ஹிந்திகும் நேரத்தெ ஹளாயிச்சுதன காட்டிலும் தும்ப கெலசகாறா ஹளாய்ச்சாங்; ஆ பாட்டக்காரு, ஆக்களும் அந்த்தெ தென்னெ கீதுரு.
ஆ பாட்டக்காரு மொதலாளித மங்ஙன கண்டட்டு, ‘இவனாப்புது ஈ சொத்துமொதுலிக ஒக்க ஒடமஸ்த்தாங், பரிவா! பரிவா! இவன கொந்நங்ங, இதொக்க நங்காக தென்னெ எத்தக்கெ’ ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங ஆகாசந்த ஒந்து ஒச்செ உட்டாத்து; அதனாளெ, “இவங் சினேக உள்ளா நன்ன மங்ஙனாப்புது, இவன நனங்ங ஒள்ளெ இஷ்ட ஆப்புது” ஹளி ஹளித்து.
ஆ மொதலாளிக சினேகுள்ளா ஒந்தே ஒந்து மங்ங இத்தாங்; அதுகொண்டு அவங், ‘நன்ன மங்ஙனாதங்ஙும், மதிப்புரு’ ஹளி பிஜாரிசிட்டு கடெசிக அவன ஹளாயிச்சாங்.
அம்மங்ங ஆ மொதலாளி இனி நா ஏன கீவுது? ஹளிட்டு, நனங்ங சினேகுள்ளா ஒந்தே ஒந்து மங்ஙன ஹளாயிச்சங்ங, அவனாதங்ஙும் மதிப்புரு ஹளி பிஜாரிசிட்டு, தன்ன மங்ஙன முந்திரி தோட்டாக ஹளாச்சுபுட்டாங்.
தெய்வத ஒப்பனும் ஒரிக்கிலும் கண்டுபில்லெ; எந்நங்ங தன்னகூடெ சேர்நிப்பா ஒந்தே மங்ஙனாயிப்பா தெய்வ தென்னெயாப்புது, அப்பனாயிப்பா தெய்வ ஏற ஹளி நங்க எல்லாரிகும் அறிசிதாவாங்.
அதே ஹாற தென்னெ நா கண்டுதுகொண்டாப்புது, அவங்தென்னெ தெய்வத மங்ங ஹளி நிங்களகூடெ சாட்ச்சி ஹளுது” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வத ஒந்தே மங்ஙனமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பா ஒப்புரும் நசிச்சு ஹோப்பத்தெபாடில்லெ; ஆக்காக நித்திய ஜீவித கிட்டத்தெபேக்காயி தெய்வ தன்ன மங்ஙனே லோகாக தந்து, லோகாளெ உள்ளா எல்லதனும் ஒந்துபாடு சினேகிசித்து.