5 ஆக்களும் ஹோதுரு; அந்த்தெ அவங், மத்தினி ஹன்னெருடு மணிகும், மூறுமணி சமேகும் ஹொறெயெ ஹோயிட்டு கொறச்சு ஆள்க்காறா கெலசாக கூட்டிண்டுபந்நா.
மொதலாளி ஆக்களகூடெ, ‘நிங்களும் நன்ன முந்திரி தோட்டாக ஹோயிவா, ஞாயமாயிற்றெ உள்ளா கூலி தரக்கெ’ ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு சந்நேரக சுமாரு ஐதுமணிக ஹொறெயெ ஹோயி நோடதாப்பங்ங கொறச்சு ஆள்க்காரு நிந்திப்புது கண்டாங். அம்மங்ங அவங் ஆக்களகூடெ, ‘நிங்க ஏனாக ஒந்துஜின முழுக்க கெலசகீயாதெ இல்லி நிந்திப்புது?’ ஹளி கேட்டாங்.
ஹகலு ஹன்னெருடு மணிந்த ஹிடுத்து, மத்தினி களிஞு மூறு மணியட்ட ஆ தேச முழுக்க இருட்டாத்து.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “பந்து நோடிவா” ஹளி ஹளிதாங். ஆக்க ஏசினகூடெ ஹோயிட்டு தாங் தங்கித்தா சலத கண்டுரு. அம்மங்ங சமெ சந்நேரக நாக்கு மணி ஆயித்து, ஆக்க அந்து சந்தெக அல்லி தங்கிரு.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஹகலிக ஹன்னெருடு மணிக்கூறு பொளிச்ச உட்டல்லோ? ஹகலூடு நெடிவாக்க ஈ லோக பொளிச்சத காம்புதுகொண்டு தெற்றிபூளரு.
அல்லியாப்புது யாக்கோபின கெணரு இத்துது; ஏசு நெடதுபந்தா ஷீணதாளெ ஆ கெணறின அரியெ ஹோயி குளுதாங்; அம்மங்ங சுமாரு ஹன்னெருடு மணி ஆயித்து.
ஒந்துஜின, ஹகலு மூறுமணி சமெயாளெ அவங் ஒந்து தரிசன கண்டாங்; ஆ தரிசனதாளெ, தெய்வத தூதங் ஒப்பாங் கொர்நேலி! ஹளி தன்ன ஊளுது ஒயித்தாயி கண்டாங்.
ஆக்க யாத்றெகீது, பிற்றேஜின யோப்பா பட்டணத அரியெ எத்திரு; ஆக மத்தினி ஹன்னெருடு மணி சமெ ஆயித்து; அம்மங்ங பேதுரு, பிரார்த்தனெ கீவத்தெபேக்காயி ஆ மெனெத தட்டும்பொறாக ஹத்தி ஹோதாங்.
ஒந்துஜின பேதுரும், யோவானுங்கூடி பிரார்த்தனெ கீவத்தெபேக்காயி, மத்தினி களிஞு மூறுமணி சமெயாளெ அம்பலாக ஹோதுரு.