32 அம்மங்ங ஏசு அல்லி நிந்து ஆக்கள ஊதட்டு, “நா நிங்காக ஏன கீதுதருக்கு?” ஹளி கேட்டாங்.
ஏசு அவளகூடெ, “நா நினங்ங ஏன கீதுதருக்கு?” ஹளி கேட்டாங். அதங்ங அவ, “நீ நின்ன ராஜெ பரிப்பா சமெயாளெ, நன்ன எருடு மக்களாளெ ஒப்பன நின்ன பலபக்கும், ஒப்பன நின்ன எடபக்கும் மதிப்புள்ளா ஸ்தானதாளெ குளுசுக்கு” ஹளி ஹளிதா.
ஜனங்ஙளு ஆக்களகூடெ “ஒச்செகாட்டாதெ இரிவா” ஹளி படக்கிரு; எந்நங்ங ஆக்க, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நங்களமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி, அதனகாட்டிலும் ஒச்செகாட்டி ஊதுரு.
அதங்ங ஆக்க, “எஜமானனே! நங்கள கண்ணு காம்பத்தெ மாடுக்கு” ஹளி ஹளிரு.
அதுகொண்டாப்புது நிங்க நன்ன ஊளதாப்பங்ங, நா மடிகூடாதெ நிங்களப்படெ பந்துது; ஈக நன்ன ஊதா காரெ ஏனாப்புது ஹளி நனங்ங அறீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏகோத்தும் நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா; நிங்கள ஆவிசெயங்ஙளு ஒக்க தெய்வதகூடெ ஹளிவா; அந்த்தெ நிங்க பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங தெய்வாக நண்ணி உள்ளாக்களாயிப்புரு.