33 நா நினங்ங கருணெ காட்டிதா ஹாற நீனும் நின்ன கூட்டுக்காறங்ங கருணெ காட்டிறக்கெயல்லோ?’ ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ராஜாவு அவன ஊதுபரிசிட்டு, ‘நீ ஒந்து துஷ்ட கெலசகாறனாப்புது; நீ நன்ன காலிக பித்து கெஞ்சதாப்பங்ங நீ தப்பத்துள்ளா ஹணாக நா நின்ன ஷெமிச்சு கட ஒக்க தள்ளிதில்லே?
ராஜாவு அரிசஹத்திட்டு, அவங் பொடிசிதா ஹண ஒக்க கொட்டு தீப்பாவரெட்டா ஜெயிலாளெ ஹிடுத்து ஹைக்கி சிட்ச்செக ஏல்சிதாங்.
மற்றுள்ளாக்களமேலெ கருணெ காட்டாக்கள தெய்வ அனிகிருசுகு; ஆக்காக தெய்வத கையிந்தும், ஜனங்ஙளப்படெந்தும் கருணெயும் கிட்டுகு.
நங்காக, ஏரிங்ஙி பேடாத்துது கீதுதுட்டிங்ஙி, நங்க ஆக்கள ஷெமிப்பா ஹாற தென்னெ, நீ நங்கள தெற்றினும் ஷெமீக்கு.
அதனபகர, நிங்க தம்மெலெ தம்மெலெ தயவு பிஜாரிசி, ஒள்ளேது கீதண்டிரிவா. நிங்க ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துதுகொண்டு, நிங்கள தெற்று குற்றத ஒக்க தெய்வ ஷெமிச்சுத்தல்லோ! அதே ஹாற நிங்களும் தம்மெலெ தம்மெலெ கீதா தெற்று குற்றத ஷெமிச்சுடிவா.
ஹளிட்டுள்ளா கிறிஸ்தின சொபாவ உள்ளாக்களாயி ஜீவிசிவா; ஏசுக்கிறிஸ்து நிங்கள குற்றத ஒக்க ஷெமிச்சா ஹாற தென்னெ, மற்றுள்ளாக்கள குற்றதும் ஷெமிச்சு நெடிவா.