27 அம்மங்ங ஆ ராஜாவு, ஆ கெலசகாறனமேலெ கருணெ காட்டி, அவன ஷெமிச்சு ‘நீ கட ஒந்தும் தருவாட’ ஹளி ஹளிட்டு அவன புட்டுட்டாங்.
அந்த்தெ ஆ கெலசகாறங் தன்ன ஊரிக திரிச்சு ஹோப்பா சமெயாளெ, அவனகையிந்த நூரு தினாரி கட பொடிசித்தா தன்னகூடெ கெலசகீவா இஞ்ஞொந்து கெலசகாறன எடெபட்டெயாளெ கண்டட்டு, அவன ஹிடுத்து களுத்திக நெக்கிட்டு, ‘நன்னகையிந்த பொடிசிதா நூரு தினாரி ஹண கொண்டதா’ ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ராஜாவு அவன ஊதுபரிசிட்டு, ‘நீ ஒந்து துஷ்ட கெலசகாறனாப்புது; நீ நன்ன காலிக பித்து கெஞ்சதாப்பங்ங நீ தப்பத்துள்ளா ஹணாக நா நின்ன ஷெமிச்சு கட ஒக்க தள்ளிதில்லே?
எந்நங்ங ஆக்க இப்புறிகும் பொடிசிதா ஹணத திரிச்சு கொடத்தெ கழிவில்லாத்துதுகொண்டு, ஆ மொதலாளி ஆக்கள கடத ஒக்க தருவாட ஹளி அவனமேலெ தயவுகாட்டி ஷெமிச்சு கொட்டாங்; அந்த்தெ இப்பங்ங, ஆ மொதலாளி மேலெ ஏறங்ங கூடுதலு சினேக உட்டாக்கு?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங ஆ சீமோனு, “ஏற கூடுதலு ஹண பொடிசித்தனோ அவனாயிக்கு கூடுதலு சினேக காட்டுது ஹளி நா பிஜாரிசீனெ” ஹளி ஹளிதாங்; அதங்ங ஏசு, “நீ ஹளிது செரிதென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிட்டு,