26 ஒப்பாங் தனங்ஙபேக்காயி ஈ லோகாளெ உள்ளா சொத்துமொதுலு ஒக்க சம்பாரிசிட்டு, தன்ன ஜீவித நாசமாடிதங்ங, அவங்ங ஏன பிரயோஜன? அவங் தன்ன ஜீவிதாக சமமாயிற்றெ ஏதன கொடத்தெபற்றுகு?
நன்ன ஜீவிதாத நானே காத்தம்மி ஹளி பிஜாருசாவங்ங அது நஷ்ட ஆயிண்டுஹோக்கு; எந்நங்ங நன்ன ஹேதினாளெ ஒப்பன ஜீவித நஷ்ட ஆதங்ஙும், அது அவங்ங திரிச்சு கிட்டுகு.
மனுஷனாயி பந்தா நா நன்ன அப்பன பெகுமானதாளெ, நன்ன தூதம்மாராகூடெ பொப்பிங்; அம்மங்ங ஒப்பொப்பங்ஙும் அவாவன பிறவர்த்தி அனிசரிசிட்டுள்ளா பல கொடுவிங்.
நீ தெற்று கீவத்தெ நின்ன பலக்கண்ணு காரண ஆயித்தங்ங, அது இல்லாதெ ஹோதங்ஙகூடி தரக்கேடில்லெ ஹளி பிஜாரிசிட்டு, அதன தோண்டி எருதூடு; ஏனாக ஹளிங்ங, நீ கண்ணு உள்ளாவனாயிற்றெ நரகதாளெ ஹோயி பூளா காட்டிலும், நின்ன சரீராளெ ஒந்து பாக இல்லாதெ இப்புதே நினங்ங ஒள்ளேதாயிக்கு.
அம்மங்ங தெய்வ அந்துதென்னெ அவனகூடெ, ‘ஏய் புத்தி இல்லாத்த முட்டாளே! நீ இந்து சந்தெக சத்தண்டுஹோதங்ங நீ சேகரிசி பீத்தா சொத்துமொதுலு ஒக்க ஏறங்ங ஹோயி சேருகு?’ ஹளி கேட்டுத்து.
அதங்ங அப்ரகாமு, மங்ங! நீ பூமியாளெ இத்தா காலதாளெ ஒக்க சுகஆயி ஜீவிசிதெ; எந்நங்ங லாசரு அல்லி இப்பட்ட ஒந்துபாடு கஷ்டத சகிச்சு ஜீவிசிண்டித்தாங்; அதன ஒம்மெ நீ ஓர்த்து நோடு, ஈக அவங் சுகமாயிற்றெ இத்தீனெ, நீ பேதனெ சகிச்சண்டித்தெ;
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒப்பாங் தனங்ஙபேக்காயி, ஈ லோகாளெ உள்ளா சொத்துமொதுலு ஒக்க சம்பாரிசிட்டு, தன்ன ஜீவித நாசமாடிங்ங, அவங்ங ஏன பிரயோஜன?