20 இதாப்புது மனுஷன அசுத்திமாடுது; கைகச்சாதெ திந்நங்ங ஒந்தும் மனுஷன அசுத்தி மாடாற” ஹளி ஹளிதாங்.
மனசிந்தே, அந்த்தல ஹொல்லாத்த சிந்தெ, கொலெ, பேசித்தர, சூளெத்தர, களவு, கள்ளசாட்ச்சி, தூஷணவாக்கு, இந்த்தலதொக்க ஹொறெயெ கடது பொக்கு.
“நின்ன சிஷ்யம்மாரு நங்கள கார்ணம்மாரா பாரம்பரிய ஆஜாரத அனிசரிசாதெ நெடிவுது ஏக்க? கைகச்சாதெ தீனிதிந்தீரெயல்லோ” ஹளி ஹளிரு.
எந்தட்டு ஏசு அல்லிந்த தீரு சீதோனு ஹளா பட்டண பக்க ஹோதாங்.
எந்நங்ங, அசுத்தி உள்ளா ஒந்தும் அதன ஒளெயெ ஹோக; அதே ஹாற தென்னெ, பொள்ளு ஹளாக்களும், தெய்வாக அறப்புள்ளா காரெ கீவாக்களும், அதன ஒளெயெ ஹோப்பத்தெபற்ற; ஆடுமறியாயிப்பாவாங் பீத்திப்பா ஜீவபுஸ்தகதாளெ ஹெசறுள்ளாக்க மாத்தறே ஆ பட்டணத ஒளெயெ ஹோப்பத்தெ பற்றுகொள்ளு.
எந்நங்ங, தைரெ இல்லாத்தாக்க, தெய்வ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்க, தெய்வாக அறப்புள்ளா காரெ கீவாக்க, கொலெகாரு, பேசித்தர கீவாக்க, மந்தறவாதிமாரு, பிம்மத கும்முடாக்க, பொள்ளு ஹளாக்க இந்த்தெ உள்ளா எல்லாரினும், எறடாமாத்த மரண ஹளா கிச்சும், கெந்தகும் கத்திண்டிப்பா கடலாளெ தள்ளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.